فرهنگ ایمنی در یک سازمان دریائی و توسعه آن در شناورهای غیر کنوانسیونی جهت ایمنی بیشتر بنادر

در این مقاله سعی شده است در عین معرفی معنای لغتی مختلف از این کلمه، بررسی جامع تری از معنای غنائی آن و موارد کلیدی و کنترلی که در اجرای صحیح این فرهنگ در یک سازمان که خود می تواند یک بندر نیز باشد را مد نظر گذراند. سپس باین موضوع اشاره می شود که ایجاد بستر مناسب برای بالا بردن فرهنگ ایمنی نه تنها باید درون سازمانی باشد بلکه احتیاج به فرهنگ برون سازمانی نیز می باشد. در ادامه دامنه صحبت به حوضه شناوران غیر کنوانسیونی که در تعامل زیاد کاری با بنادر می باشند کشانده می شود. با توجه به زیر ساختارهای سنتی – فرهنگی از یک طرف و موقعیت جغرافیائی کشور جمهوری اسلامی با یکدیگر کشورهای حاشیه خلیج فارس از طرف دیگر، تعداد و تردد این شناوران بسیار زیاد بوده که نتیجتا پائین بودن سطح ایمنی آنها که خود ناشی از فقدان مناسب فرهنگ ایمنی است تاثیر زیادی در عملکرد ایمن یک بندر و اتلاف سرمایه و وقت آن در جهت مطلوب می شود، در این خصوص آمار ارائه شده از حوادث دریائی استان هرمزگان میباشد همچنین روشها و راهکارهایی مانند ایجاد تفاهمنامه های منطقه ای و غیره که توسط آنها می توان با چنین مسئله مهمی برخورد کرد را نیز مرور کرد.

Keywords:

فرهنگ ایمنی , شناوران غیر کنوانسیونی , حادثه , تعهد , اعتماد , ارتباطات