اثر هیپوکسی تناوبی بر میزان آدیپونکتین پلاسما در افراد چاق مبتلا به دیابت نوع دو

مقدمه: آدیپونکتین هورمونی است که نقش مهمی در مقابله با مقاومت به انسولین ناشی از رژیم غذایی ایفا می کند. هم چنین افراد با وزن بالاتر سطح آدیپونکتین پایین تری دارند و بیشتر مستعد ابتلاء به دیابت نوع دو هستند. مطالعات نشان داده اند که قرار گرفتن در ارتفاع و محیط هیپوکسی باعث کاهش وزن می شود. هدف از این پژوهش بررسی اثر هیپوکسی تناوبی بر میزان آدیپونکتین و شاخص توده بدنی در افراد چاق مبتلا به دیابت نوع دو بود. مواد و روش ها: ۱۰ آزمودنی چاق و مبتلا به دیابت نوع دو، با میانگین شاخص توده بدن ۴۷/۲±۰۲/۳۲ ، و دامنه سنی ۵۰ تا ۷۰ سال، داوطلب شرکت در پژوهش بودند. مداخله شامل ۱۴ جلسه هیپوکسی تناوبی در ۱۴ روز مداوم و در هر روز یک ساعت بود. آدیپونکتین پلاسما در ۳ نوبت(پیش آزمون، روز هفتم، و پس آزمون)، در حالی که BMI در ۲ نوبت(پیش و پس آزمون) اندازه گیری شدند. یافته های پژوهش: آدیپونکتین پلاسما ۶ روز پس از اعمال هیپوکسی تناوبی(روز ۷) یک کاهش ۱/۲ درصدی غیر معنادار را نشان داد(t۹=۱.۰۶۰ P=۰.۳۱۷). هم چنین در روز پانزدهم هیپوکسی یعنی پس از ۱۴ روز مداخله هیپوکسی تناوبی سطح آدیپونکتین پلاسما یک کاهش ۵ درصدی نسبت به پیش آزمون داشت که این کاهش نیز معنادار نبود(t۹=۰.۵۷۸ P=۰.۵۷۷). نتایج تحقیق حاضر هم چنین نشان داد قرارگیری در معرض هیپوکسی تناوبی کوتاه مدت(۷ روز) و میان مدت(۱۴ روز) تاثیری بر شاخص توده بدن ندارد(P>۰.۰۵).  بحث و نتیجه گیری: یافته های تحقیق حاضر بیانگر آن است که انجام ۶ و ۱۴ جلسه ۱ ساعتی هیپوکسی تناوبی در روزهای متوالی باعث تغییر معنادار در آدیپونکتین پلاسما و شاخص توده بدنی در افراد چاق مبتلا به دیابت نوع دو نمی شود.

Keywords:

Adiponectin , intermittent hypoxia , diabetic patients , آدیپونکتین , هایپوکسی تناوبی , بیماران دیابتی