تبیین تجارب و درک مدرسان و دانشجویان پزشکی از آموزش مبتنی بر شواهد: پژوهش کیفی

مقدمه: امروزه آموزش مبتنی بر شواهد با هدف استفاده جدی، صریح و عقلانی از بهترین شواهد رایج به منظور تصمیم گیری، در آموزش پزشکی مورد توجه قرار گرفته است. آموزش مبتنی بر شواهد روشی موثر در آموزش دانشجویان است و شناخت دیدگاه های مدرسان و فراگیران در زمینه این رویکرد نوین، باعث توسعه کاربرد آن می شود. هدف این پژوهش، تبیین تجارب و درک دانشجویان و مدرسان پزشکی در مورد مفهوم آموزش مبتنی بر شواهد بود. مواد و روش ها: این مطالعه به روش کیفی سال ۱۳۹۲ و در دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام شد. ۱۳ استاد و ۵ دانشجوی پزشکی به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب و تجارب و دیدگاه های آنان تا رسیدن به مرحله اشباع اطلاعاتی شناسائی شد. برای جمع آوری داده ها از مصاحبه انفرادی نیمه ساختار یافته و برای تحلیل آن ها از روش تحلیل محتوای کیفی استفاده شد. یافته های پژوهش: در این مطالعه سه درون مایه اصلی مداخله آموزشی، تجربیات مدرس و شرایط یادگیری استخراج گردید. شواهد معتبر تدریس و یادگیری، پژوهش در آموزش، نگرش و باورهای شخصی، تجربه و دانش حرفه ای، شرایط فراگیران و شرایط محیط آموزشی به عنوان زیر طبقات شناسائی شدند.  بحث و نتیجه گیری: بر اساس تجارب و درک مشارکت کنندگان، مداخله آموزشی، تجربیات مدرس و شرایط یادگیری اجزاء کلیدی آموزش مبتنی بر شواهد می باشند. برای بهبود یادگیری فراگیران، آموزش پزشکی مبتنی بر نظرات و اعتقادات شخصی باید به آموزش بر مبنای بهترین شواهد تغییر یابد.

Keywords:

Medical Education , Evidence-Based training , Qualitative Study , Content Analysis , آموزش پزشکی , آموزش مبتنی بر شواهد , مطالعه کیفی , تحلیل محتوا