مقایسه روش های فنوتیپیک با آنالیز ژن mecA برای تشخیص مقاومت به متی سیلین /اگزاسیلین

مقدمه: استافیلوکوکوس اورئوس یکی از عوامل بیماری زای مهم در عفونت های بیمارستانی و خارج بیمارستانی می باشد. افزایش مقاومت استافیلوکوکوس اورئوس به دارو های آنتی بیوتیک یکی از تمرکزهای بزرگ سلامتی است، و به این ترتیب مطالعه مقاومت آنتی بیوتیکی استافیلو کوکوس اورئوس بسیار مهم است و نقش عمده ای در جلوگیری از ایجاد استرین های مقاوم دارد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقاومت آنتی بیوتیکی ۱۵۰ سویه ی استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه های بالینی مختلف با روش DAD و PCR بررسی شد و آنالیز آماری داده ها با نرم افزار SPSS و EXCEL انجام گرفت. یافته های پژوهش: در روش DAD (۱۵۰/۱۱۶) ۳۳/۷۷% از سویه های استافیلوکوکوس اورئوس نسبت به متی سیلین مقاوم بودند و مقاومت نسبت به اگزاسیلین (۱۵۰/۷۱) ۳۳/۴۷% بود. نتایج PCR نشان داد که پرایمر MR۳.۴ برای تشخیص ژن mecA در استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین کارآمدتر از پرایمر MR۱.۲ بود. بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه راهنمای برای پزشکان برای سوق دهی به یک درمان هر چه مناسبتر عفونت های استافیلو کوکوس اورئوس در ایران و بنابر این جلوگیری از بحران بیشتر مقاومت آنتی بیوتیکی در میان استافیلوکوک است. به علاوه این نتابج نشان دهنده لزوم تحقبقات بیشتر با نمونه های از مکان های بیشتر را جهت تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی می باشد.

Keywords:

Staphylococcus aureus , Antibiotic Resistance , PCR. , استافیلوکوکوس اورئوس- مقاومت آنتی بیوتیکی- PCR