بررسی اثر ضد میکروبی فلز روی در سویه های استافیلوکوک اورئوس مقاوم و حساس به بنزآلکونیوم کلراید و دارنده ژن smr جدا شده از نمونه های کلینیکی و لبنی

مقدمه: با توجه به اهمیت فلز روی(zn+۲) به عنوان یک عنصر ضروری در سیستم های بیولوژیکی و اثرات سمی فلز روی، از طرفی پیدایش سویه های استافیلوکوک اورئوس smr+ مقاوم به ترکیبات چهار ظرفیتی آمونیوم(QACs) به علت مصرف گسترده مواد بیوساید حاوی QACs منجر به این شد که در این مطالعه به بررسی حساسیت استافیلوکوک اورئوس به فلز روی در مقایسه با سویه های مقاوم و حساس به ماده بیوساید بنزآلکونیوم کلراید و دارنده ژن smr پرداخته شود. مواد و روش ها: جداسازی سویه های استافیلوکوک اورئوس نمونه های لبنی و کلینیکی با استفاده از محیط کشت مانیتول سالت آگار در دمای ۳۷ درجه سانتی گراد به مدت ۴۸ ساعت انجام شد و شناسایی سویه ها با روش مورفولوژی و بیوشیمیایی انجام پذیرفت. وجود ژن smr توسط PCR مورد بررسی قرار گرفت و MIC سویه های باکتری به غلظت های مختلف فلز روی با روش ماکرودیلوشن براث تعیین گردید. یافته های پژوهش: ۲۰ سویه استافیلوکوک اورئوس از میان ۴۰ نمونه لبنی و کلینیکی به طور انتخابی جدا شد. ژن smr در تمام سویه های استافیلوکوک اورئوس مقاوم به ماده بیوساید بنزآلکونیوم کلراید مشاهده شد و MIC تمام سویه های استافیلوکوک اورئوس در غلظت ppm ۲۰ گزارش شد. بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که مهار رشد تمام سویه های استافیلوکوک اورئوس حساس و مقاوم به ماده بیوساید بنزآلکونیوم کلراید در غلظت ppm ۲۰ فلز روی دیده شد و وجود ژن smr هیچ اثری در ایجاد مقاومت به فلز روی ندارد.

Keywords:

staphylococcus aureus , smr , Zn-So۴ , استافیلوکوک اورئوس , smr , ZnSo۴