بررسی ارتباط جرات ورزی با سبک های تصمیم گیری و یادگیری سازمانی مدیران بهداشتی درمانی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد در سال ۱۳۹۷

زمینه و هدف: مدیران برای اخذ تصمیمات مهم در حال یادگیری هستند و سازمان های یادگیرنده نیز تاکید بر یادگیری مداوم برای بقاء در شرایط رقابتی دارند. هدف پژوهش بررسی ارتباط بین جرات ورزی با سبک های تصمیم گیری و یادگیری سازمانی مدیران بهداشتی درمانی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد بوده است. روش بررسی: مطالعه از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی–تحلیلی از نوع همبستگی می باشد، ۲۰۰ نفر از مدیران بهداشتی درمانی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد سال ۱۳۹۷، به روش تمام شماری مورد مطالعه قرارگرفتند. داده ها با سه پرسشنامه استاندارد سبک تصمیم گیری اسکات و بروس(۱۹۹۵)، پرسشنامه استاندارد جرات ورزی گمبریل و ریچی(۱۹۵۷) و پرسشنامه استاندارد یادگیری سازمانی نیفه(۲۰۰۱)، جمع آوری و با استفاده از آمارتوصیفی، محاسبه ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t مستقل، آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، تحلیل واریانس یک سویه و رگرسیون با استفاده از نرم افزار SPSS ۱۶ مورد سنجش قرارگرفت. یافته ها: میانگین نمره جرات ورزی ۵/۱۴±۲۴/۸۸، سبک تصمیم گیری ۶/۹±۷۰/۴۵ و یادگیری ۵۳/۷±۵۱/۴۳ در حد نسبتا متوسطی می باشد. بین میانگین نمره جرات ورزی با سبک های تصمیم گیری و یادگیری سازمانی رابطه وجود دارد. بین میانگین نمره سبک های تصمیم گیری با یادگیری سازمانی رابطه وجوددارد و سبک های تصمیم گیری می تواند یادگیری سازمانی را پیش بینی کند. بین میانگین نمره جرات ورزی با یادگیری سازمانی رابطه وجود دارد و جرات ورزی می تواند یادگیری سازمانی را پیش بینی کند. بین میانگین نمره جرات ورزی، سبک های تصمیم گیری و یادگیری سازمانی با برخی متغیرهای دموگرافیک (سن، جنس، نوع قرارداد، تحصیلات، وضعیت شغلی) رابطه وجود دارد. نتیجه گیری: میزان یادگیری سازمانی مدیران بهداشتی درمانی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد مرتبط با جرات ورزی آنان بوده، همچنین به وسیله آشنا ساختن مدیران با سبک های تصمیم گیری مختلف می توان در بهبود تصمیمات سازمانی گامی موثر برداشت.

Keywords:

Assertiveness , Decision Making Styles , Organizational Learning , Managers , جرات ورزی , سبک های تصمیم گیری , یادگیری سازمانی , مدیران