مقایسه میزان محصولات پراکسیداسیون چربیها و هموگلوبینA۱C در افراد مبتلا به دیابت نوع دو با افراد نرمال

چکیده مقدمه: یکی از مهمترین دلایل بروز عوارضی مانند اترواسکلروز در بیماران دیابتی، اکسیداتیو استرس و ایجاد پراکسیداسیون لیپیدی بر روی اسیدهای چرب در ساختمان لیپیدها می باشد. اندازه گیری میزان مالون دی الدهید ( MDA ) از راههایی است که توسط ان میتوان اکسیداتیو استرس را بررسی نمود. مواد و روش ها: در این مطالعه جمعا از ۲۰۰ نمونه استفاده شده که ۱۰۰ نمونه به عنوان گروه مورد (Case group) از افرادی که حداقل ۳ سال سابقه دیابتNIDDM None Insulin Dependent Diabetic Mellitus) ( داشته اند و دارای پرونده در مرکز تحقیقات قلب و عروق دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بودند و ۱۰۰ نفر نرمال ( (Control groupاز افرادی بودند که هیچ گونه سابقه دیابت نداشته و به عنوان گروه شاهد مورد مطالعه قرار گرفتند. در هر دو گروه سطح MDA و HbA۱C وFBS اندازه گیری شده و سپس میانگین سطح پلاسمایی آنها با استفاده از نر م افزار SPSS ( Ver. ۱۱)با یکدیگر مقایسه شد. یافته های پژوهش: سطح پلاسمائی MDA در گروه شاهد µmol/Lit ۰.۷۴۲۸ ± ۰.۰۴و در نمونه های موردµmol/Lit ۰.۹۲۲۲ ± ۰.۳ بوده که به شکل معناداری( p<۰.۰۵ ) با گروه شاهد قابل مقایسه ود. میزانHbA۱C در گروه مورد %۹.۳۸۷ ± ۲.۴ و در گروه کنترل ۷.۳۵۶ ± ۱.۰ % بود و میزان FBS در گروه مورد۱۶۳.۳۱ ± ۵۶ mg/dl و در گروه شاهد ۸۵.۷۴۰ ± ۱۰.۱ mg/dl بود که نتایج بدست آمده بین گروه شاهد و گروه مورد اختلاف معناداری (p<۰.۰۵) را نشان می دهد. بحث و نتیجه گیری: از نتایج بدست آمده نتیجه گیری می شود که میانگین MDA در افراد دیابتی بطور محسوسی بالاتر از گروه کنترل بوده و میانگینHbA۱C و FBS نیز در گروه نمونه بالاتر از گروه شاهد بوده است. در بررسی ارتباط بین MDAبا فاکتورهای اندازه گیری شده از نظر ضریب همبستگی ارتباطی وجود نداشت و این امر بیانگر عدم ارتباط سطح MDA با افزایش سطح HbA۱C و FBS در افراد دیابتی می باشد.

مقایسه میزان محصولات پراکسیداسیون چربیها و هموگلوبینA۱C در افراد مبتلا به دیابت نوع دو با افراد نرمال Keywords:

malondialdehyde , FBS , diabetes , lipid per oxidation , هموگلوببن HbA۱C , قندخون ناشتا(FBS) , پراکسیداسیون لیپیدها(MDA)