اثر تمرین هوازی و مکمل اوژنول بر بیان ژن های SERCA۲a و NKX۲-۵ بافت قلب در رت های مسموم شده با کلروپیریفوس

کلروپیریفوس از سموم ارگانوفسفره است که برای کنترل آفات کشاورزی استفاده می شود. این سموم باعث ایجاد استرس اکسیداتیو و آپوپتوزیس در بافت­های مختلف بدن از جمله قلب می شوند. SERCA۲a و NKX۲-۵ از ژن هایی اند که تنظیم کننده عملکرد انقباضی و رشد قلب هستند. مطالعات پیشین اثر مثبت فعالیت بدنی را بر بیان ژن­های ذکرشده در وضعیت نارسایی قلبی نشان داده اند، ولی تاکنون تغییرات این ژن ها متعاقب استفاده از فعالیت بدنی در وضعیت مسمومیت با کلروپیریفوس بررسی نشده است؛ ازاین رو در پژوهش حاضر به بررسی اثر مستقل و تعاملی تمرین هوازی و مکمل اوژنول بر بیان ژن­های SERCA۲a و NKX۲-۵ در بافت قلب رت های مسموم شده با کلروپیریفوس پرداخته شده است. تعداد ۳۶ سر رت نر نژاد ویستار به شش گروه (شش سر در هر گروه) با نام­های کنترل سالم، شم، کنترل مسموم، مسموم تمرین هوازی، مسموم اوژنول و مسموم + تمرین هوازی + اوژنول تقسیم شدند. تمرین هوازی روی تردمیل مخصوص جوندگان (پنج جلسه در هفته، هر جلسه ۲۰ دقیقه و با سرعت ۲۶ متر بر دقیقه) به مدت چهار هفته اجرا شد. اوژنول با دوز ۲۵۰ میلی­گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، پنج روز در هفته و به مدت چهار هفته با استفاده از گاواژ به رت­های گروه های مکمل خورانده شد. داده­ها با استفاده از آزمون­های تحلیل واریانس یک طرفه و تعقیبی توکی تحلیل شدند وP < ۰.۰۵  به عنوان تغییر معنا­دار در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد، مسمومیت به طور معنا داری بیان ژن های SERCA۲a و NKX۲-۵ را در بافت قلب کاهش داد. همچنین تمرین (نه مکمل) بیان ژن های SERCA۲a و NKX۲-۵ را در قلب رت­های مسموم افزایش داد. به هرحال، تعامل تمرین-اوژنول باعث ایجاد اثر سینرژیک نشد. درمجموع به نظر می­رسد در مطالعه حاضر تمرین عاملی مهم تر در مقایسه با اوژنول برای کاهش اثر مسمومیت مزمن بر قلب است؛ البته انجام دادن مطالعاتی در آینده با دوزهای بیشتر مکمل دهی اوژنول نیاز است.

Keywords:

استرس اکسیداتیو , آپوپتوزیس , سموم ارگانوفسفره , فعالیت بدنی , مسمومیت , مکمل اوژنول