تجارب خانواده از مراقبت بیمار مبتلا به تروما: یک مطالعه کیفی

زمینه و هدف: در بین تمامی نهاد ها، سازمان ها و موسسات اجتماعی خانواده مهم ترین، ارزشمند ترین و اثر بخش ترین، نقش ها را داراست که باعث می شود وظیفه سنگینی را در نگهداری از بیماران، پس از ترخیص از بیمارستان را داشته باشند؛ بنابراین مطالعه حاضر به منظور تبیین تجارب خانواده بیماران ترومایی پس از ترخیص از بخش مراقبت ویژه بیمارستان دکتر فاطمی در راستای مواجهه با نگهداری از بیماران در منزل، در شهر اردبیل انجام شد. روش بررسی: در این پژوهش از رویکرد کیفی به شیوه پدیدارشناسی استفاده شده است. نمونه گیری به روش مبتنی بر هدف و از میان خانواده بیماران ترومایی ترخیص شده از بخش ویژه بیمارستان دکتر فاطمی شهر اردبیل انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از روش مصاحبه بدون ساختار، عمیق و تا رسیدن به اشباع اطلاعات استفاده گردید که در آخر تعداد شرکت کنندگان به ۱۳ نفر رسید و تحلیل اطلاعات به روش ۷ مرحله ای کلایزی انجام شد. یافته ها: تحلیل تجارب شرکت کنندگان منجر به شناسایی ۲۴۱ کد اولیه و ایجاد درون مایه شوک اولیه با زیر مفهوم های عدم باور وضعیت موجود، مقصر دانستن خود واطرافیان؛ مواجهه با بیمار و مراقبت با زیر مفهوم های احساس ناتوانی در نگهداری از بیمار و تصور سخت و غیر ممکن بودن مراقبت از بیمار به عنوان زیر طبقات مواجهه غیر منتظره قرار گرفت. نتیجه گیری: با توجه به یافته های به دست آمده، خانواده ها در روزهای ابتدای ترخیص دوران پراسترسی با توجه به وضعیت بیمار و شرایط نگهداری آنان در منزل سپری می کنند و جهت سازگاری بهتر آنان نیازمند کمک تیم درمان و سازمان های دولتی می باشند و حمایت صحیح از این خانواده ها یک گام الزامی می باشد.

Keywords:

life experiences , traumatic patients , patient care , تجارب زندگی , بیماران ترومایی , مراقبت از بیمار