بررسی فلزات روی، نیکل و وانادیوم در عضله ماهی های آلوزا (Alosa caspia) و سوف (Sander lucioperca) و ارزیابی ریسک غیر سرطان زایی ناشی از مصرف آن در جنوب شرقی دریای مازندران
Publish place: Iranian Journal Of Health and Environment، Vol: 8، Issue: 4
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 190
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJHE-8-4_003
تاریخ نمایه سازی: 9 آذر 1400
Abstract:
زمینه و هدف: طی سال های اخیر فعالیت های طبیعی و انسانی توانسته میزان زیادی آلاینده های فلزی را وارد اکوسیستم های آبی نماید. این آلاینده ها قادرند که در طول زنجیره غذایی بصورت تجمعی افزایش پیدا کنند. تحقیق حاضر به بررسی میزان فلزات نیکل، روی و وانادیوم در بافت عضله ماهی های آلوزا و سوف در جنوب شرقی دریای مازندران به دلیل اهمیت آنها پرداخته است.
روش بررسی: پس از زیست سنجی، نمونه های ماهی های آلوزا و سوف به روش هضم اسیدی تر آماده سازی شدند و میزان فلزات نیکل، روی و وانادیوم توسط دستگاه جذب اتمی قرائت گردیدند.
یافته ها: نتایج آزمون های آماری نشان داد که میزان نیکل (۱/۱۸) و وانادیوم (۱/۷۶µg/g (wet weight)) در ماهی آلوزا به طور معنی داری بیش از ماهی سوف (۰/۹۸µg/g (wet weight) و ۰/۱۳) بوده است (۰/۰۵>P). بررسی تفاوت آماری تجمع فلزات در ماهی سوف به صورت: روی < نیکل » وانادیوم و در ماهی آلوزا همچنین به صورت: روی < نیکل » وانادیوم بود. در سوف بین فلزات وانادیوم و نیکل و در آلوزا بین فلزات روی و وانادیوم همبستگی وجود داشت (۰/۰۵>P). میزان فلز نیکل در بافت عضله هر دو گونه و نیز میزان فلز وانادیوم در بافت عضله آلوزا از میزان استاندارد WHO تجاوز کرد. بیشترین میزان THQ برای ماهی آلوزا مربوط به عنصر وانادیوم با میزان ۰/۰۵۹ و کمترین مربوط به عنصر روی با میزان ۰/۰۱۷ و همچنین برای ماهی سوف بیشترین میزان مربوط به عنصر روی با میزان ۰/۰۱۶ و کمترین مربوط به عنصر وانادیوم با میزان ۰/۰۰۴ است. میزان THQ برای فلزات نیکل، وانادیوم و روی در مطالعه حاضر و نیز THQ مجموع برای این فلزات کمتر از یک بدست آمد که نشان دهنده عدم وجود هرگونه خطر غذایی در اثر مصرف گونههای آلوزا و سوف با میزان مصرف کنونی (حدود ۲۱g/day) در اثر این فلزات است.
نتیجه گیری: ارزیابی خطر غذایی مصرف گونه های مورد مطالعه نشان دهنده آن بوده است که مصرف این ماهی ها با میزان مصرف فعلی از نظر فلزات روی، نیکل و وانادیوم خطری برای مصرف کنندگان آن ندارد.
Keywords:
Authors
سهراب صادقی باجگیران
Department of Environmental Sciences, Faculty of Natural Resources and Environment, University of Birjand, Birjand, Iran
علی رضا پور خباز
Department of Environmental Sciences, Faculty of Natural Resources and Environment, University of Birjand, Birjand, Iran
مهدی حسن پور
Department of Environment protection, Golestan, Iran
محمد حسین سینکا کریمی
Department of Environmental Sciences, University of Malayer, Malayer, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :