سنجش عوامل موثر بر امید به زندگی با تاکید بر بخش مالی در ایران و کشورهای منتخب عضو منا

وضعیت سلامتی افراد جامعه یکی از مواردی است که سیاستگذاران بخش سلامت همواره بدنبال بهبود آن هستند. شاخص امید به زندگی یکی از مولفه هایی است که میزان دستیابی کشورهای به اهداف اتخاذ شده بخش سلامت را نشان میدهد. متغیر امید به زندگی تحت تاثیر عوامل اقتصادی و اجتماعی متعددی قرار دارد. در همین راستا مطالعه حاضر قصد دارد تا تاثیر عوامل موثر بر امید به زندگی را با تاکید بر توسعه بخش مالی مطالعه کند. بدین منظور، داده ها و اطلاعات ۹ کشورهای منتخب عضو منا در دوره ۲۰۰۰ - ۲۰۲۰ از پایگاه اطلاعاتی بانک جهانی استخراج شده و مدل تحقیق با استفاده از روش پانل دیتا برآورد شده است. براساس نتایج برآورد مدل، در سطح معناداری ۵ درصد، تاثیر اعتبارات اعطایی به بخش خصوصی توسط سیستم بانکی بر امید به زندگی مثبت و معنادار می باشد. زیرا افراد با افزایش توسعه سیستم مالی توانسته اند از اعتبارات بانکی استفاده کرده و فعالیت های اقتصادی خود را رونق ببخشند. این امر درآمد و میزان استفاده افراد از خدمات آموزشی و بهداشتی را بالا برده و کیفیت زندگی و امید به زندگی آنان را افزایش می دهد. در سطح معناداری ۵ درصد، تاثیر تولید ناخالص داخلی سرانه و تاثیر مخارج بهداشتی نیز بر امید به زندگی مثبت و معنادار بوده است. همچنین، تاثیر مصرف انرژی بر امید به زندگی در بدو تولد منفی و به لحاظ آماری معنادار می باشد.

Keywords:

امید به زندگی , توسعه مالی , کشورهای عضو منا , پانل دیتا