رابطه بیشسرمایه گذاری و ارزش نهایی نگهداشت وجه نقد با تاکید بر نقش حاکمیت شرکتی (شواهدی از بورس اوراق بهادار تهران)

میزان نگهداشت وجه نقد از این حیث که به شرکت فرصت هایی برای سرمایه گذاری و افزایش ارزش سهام میدهد دارای اهمیت است، اما گاهی نگهداشت وجه نقد در راستای منافع مدیران شرکت انجام می گیرد، درنتیجه باید نگهداشت وجه نقد و سرمایه گذاری آن توسط سازوکارهایی کنترل شوند. یکی از راه های کنترل میزان نگهداشت و سرمایه گذاری وجه نقد، سازوکارهای حاکمیت شرکتی است. هدف این پژوهش بررسی رابطه بیش سرمایه گذاری و ارزش نهایی نگهداشت وجه نقد و تاثیر سازوکارهای حاکمیت شرکتی بر این رابطه در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. دوره زمانی پژوهش سال های ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۳ را در بر می گیرد و نمونه های انتخابی شامل ۹۹ شرکت است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش نشان می دهد ارزش نهایی نگهداشت وجه نقد در شرکتهای بیش سرمایه گذار متفاوت از شرکت های کم سرمایه گذار است. همچنین نتایج نشان می دهد که بین بیش سرمایه گذاری و ارزش نهایی نگهداشت وجه نقد رابطه منفی و معناداری برقرار است و سازوکارهای حاکمیت شرکتی ازجمله استقلال مدیران هیئت مدیره و درصد سهامداران نهادی می توانند اثر منفی بیش سرمایه گذاری را تعدیل کنند و از این طریق موجب افزایش ارزش نهایی نگهداشت وجه نقد شرکت ها شوند، اما اندازه حسابرس بر این رابطه تاثیری ندارد.

Keywords:

بیش سرمایه گذاری , ارزش نهایی نگهداشت وجه نقد , حاکمیت شرکتی , استقلال مدیران هیئت مدیره , درصد سهامداران نهادی و اندازه حسابرس