بررسی اثربخشی مشاوره گروهی با رویکرد واقعیت درمانی به شیوه گلاسر بر پرخاشگری زنان متاهل شهر اصفهان

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مشاوره گروهی با رویکرد واقعیت درمانی به شیوه گلاسر بر پرخاشگری زنان متاهل شهر اصفهان بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان متاهل شهر اصفهان در سال ۹۹ - ۱۴۰۰ بودند. حجم نمونه شامل ۳۰ نفر بود که به دو گروه آزمایش و کنترل به طور مساوی ( ۱۵ نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه کنترل) تقسیم شدند. نمونه گیری به صورت تصادفی دردسترس بود. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه ۵۷ سوالی خشم اسپیلبرگر( ۱۹۹۹ ) و پرسشنامه ۲۹ سوالی پرخاشگری باس و پری ( ۱۹۹۲ ) بود. تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل کواریانس تک متغیره و چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین میانگین نمرات پس آزمون پرخاشگری و ابعاد پرخاشگری (کلامی، خشم، و خصومت ) زنان متاهل گروه آزمایش و گواه وجود داشت. بنابراین میتوان نتیجه گرفت، مشاوره گروهی با رویکرد واقعیت درمانی بر پرخاشگری و ابعاد پرخاشگری زنان متاهل تاثیر داشته است

Keywords:

مشاوره گروهی , واقعیت درمانی , گلاسر , پرخاشگری , زنان متاهل