بازنمایی تاثیر قدرت و ادب کلامی بر کاربرد واژه های خطاب در گفتار زنان و مردان از دیدگاه زبان شناسی اجتماعی

هدف اصلی مقاله حاضر بازنمایی تاثیر قدرت و ادب کلامی بر کاربرد واژه­های خطاب در گونه گفتاری زنان و مردان فارسی زبان تهران از دیدگاه زبان­شناسی اجتماعی است. واژه­ های خطاب پنجره ای به تفاوت های اجتماعی و فرهنگی جامعه است و نگرش افراد نسبت به یکدیگر را آشکار می­ سازد. این مقاله مبتنی بر این فرضیه است که ادب، رسمیت، قدرت و همبستگی کلامی بر کاربرد گونه های مختلف واژه­ های خطاب توسط مردان و زنان تاثیرگذار است. ادب و قدرت تابع ساختار اجتماعی و مدیون باورها، افکار عمومی و انتظارات متفاوت جامعه از مردان و زنان محسوب می­ شود. در اکثر جوامع زنان در مقایسه با مردان حساسیت بیشتری به جایگاه اجتماعی افراد نشان می­ دهند و آگاهی بیشتری از مشخصه های اجتماعی گونه های مختلف زبان دارند. لذا می­ توان گفت که در بیشتر موارد زنان در گروه­ های سنی، تحصیلی و طبقه اجتماعی یکسان با مردان، ادب و رسمیت بیشتری را در گفتار خود لحاظ می­ کنند. علاوه بر این، زنان به دلیل امنیت اجتماعی کمتر و بی­ ثبات ­تر بودن جایگاه اجتماعی­ خود، به زبان به عنوان معیاری جهت تعیین طبقه اجتماعی می ­نگرند و علاوه بر استفاده از الگوهای سطح بالای گفتار، به­ طور معمول در مقایسه با مردان در گفتار خود قدرت و همبستگی کلامی کمتری به کار می­برند. در نتیجه، این مقاله تاثیر ادب و قدرت کلامی بر کاربرد واژه­ های خطاب در گفتار زنان و مردان را تایید می­ نماید. همچنین نتایج حاصل موید این نکته است که جنسیت بر انتخاب واژه­ های خطاب نیز تاثیرگذار است. داده های آماری این مقاله از طریق پرسشنامه گردآوری شده است، روش پژوهش میدانی و شیوه تحلیل داده ها توصیفی-تحلیلی است.

Keywords:

زبان شناسی اجتماعی , خطاب , ادب و رسمیت , قدرت و همبستگی