اثر تیمار لایه مغزی و مقدار پرکننده پودر بادام در خط چسب بر روی مقاومت چسبندگی کششی پانل ساندویچ

هدف از این پژوهش بررسی اثر تیمار خرده های نی(Arundo donax) بکار رفته در لایه میانی پانل ساندویچی (بدون تیمار، با تیمار حرارتی خشک و آب جوش) و نیز نسبت وزنی پودر پوسته میوه بادام به رزین ملامین اوره فرم آلدئید در سه سطح (۳:۹۷، ۱۸:۸۲ و ۳۳:۶۷) بر روی مقاومت چسبندگی کششی خشک و تر (بعد از ۲ ساعت غوطه وری در آب جوش) پانل ساندویچی بوده است. تحلیل آماری نتایج و گروه بندی دانکن نشان داد که نوع تیمار خرده های لایه میانی و نسبت پودر پوسته میوه بادام تاثیر معنی داری بر روی مقاومت چسبندگی کششی خشک و تر داشته است. نتایج حاصل از طیف های FT_IR به دست آمده از نمونه-های پانل های ساخته شده با خرده های تحت تیمار آب جوش نیز نشان داد که تیمار آب جوش باعث افزایش تعداد پیوندهای شیمیایی می شود. همچنین تصاویر ماکروسکوپی نشان داده است که تیمار آب جوش بهترین سطح، جهت اتصال مطلوب را می تواند ایجاد کند. به طور کلی پانل های حاوی خرده های تیمارشده با آب جوش در لایه مغزی و ۳۳ درصد پرکننده پودر پوسته میوه بادام در خط چسب بیش ترین مقاومت چسبندگی کششی در حالت خشک (MPa ۰۱/۵) و تر (MPa ۸۶/۲) را داشته اند.

Keywords:

پانل ساندویچ , پوسته میوه بادام , طیف مادون قرمز , پودر , مقاومت چسبندگی کششی