کنترل شکل شناسی نانوالیاف پلی)وینیلیدن فلوئورید(تولید شده به روش الکتروریسی

کنترل شکل شناسی نانوالیاف الکتروریسی شده از محلول پلی)وینیلیدن فلوئورید(در دی متیل فرمامید (PVDF/DMF) با در نظر گرفتن تقدم رخداد پدیده های جدایی فاز مایع - مایع و جامد - مایع )بلورینگی( هدف پیش رو در پژوهش حاضر است. بدین منظور، از ظرف حاوی ضدحلال )آب (به عنوان جمع کننده در فاصل ههای مختلف از نازل الکتروریسی استفاده شد. در چنین حالتی، کاهش فاصله نازل تا جمع کننده زمان جدایی فاز مایع - مایع را کاهش داده و تولید الیافی متخلخل را باعث شد. از سوی دیگر، تبخیر حلال و کششی که در میدان الکتریکی بر جت الکتروریسی وارد می شود، موجب به وجود آمدن بلورهای PVDF در الیاف حاصل شد. مولکول های پلیمر فقط پس از خروج از نازل و پیش از برخورد با مایع ضدحلال، فرصت بلورینگی را دارند، بنابراین به محض برخورد با ضدحلال از تحرک مولکول ها کم شده و امکان بلورینگی از آنها سلب می شود. به عبارت دیگر می توان گفت، ساختار الیاف با وقوع جدایی فاز مایع - مایع تثبیت می شود. اما مشاهده شد، تشکیل بلورها نمی تواند از جدایی فاز مایع - مایع و شکل گیری حفره ها ممانعت کند. نتایج حاصل از آزمون های میکروسکوپ الکترونی پویشی  (SEM )، طیف سنجی زیر قرمز تبدیل فوریه، گرماسنجی پویشی تفاضلی و پراش پرتو X نشان داد، با افزایش فاصله الکتروریسی، درصد بلورهای β در الیاف حاصل افزایش می یابد و می توان انتظار داشت که وب تولید شده از خاصیت پیزوالکتریک زیادی برخوردار باشد.

Keywords:

پلی)وینیلیدن فلوئورید( , جدایی فاز جامد- مایع)بلورینگی( , جدایی فاز مایع- مایع الکتروریسی , شکل شناسی نانوالیاف