پیش بینی رضایت زناشویی بر اساس سبک های دلبستگی در زنان متاهل: نقش واسطه ای هیجان خواهی

هدف پژوهش تعیین پیش بینی رضایت زناشویی بر اساس سبک­های دلبستگی زنان متاهل: نقش واسطه ای هیجان­خواهی بود. روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری کلیه زنان متاهل مراجعه کننده به خانه های سلامت شمال تهران در سال ۱۳۹۷ بالغ بر ۱۸۵۴ نفر بود. با استفاده از نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای ابتدا تهران به ۴ منطقه شمال، غرب، شرق و جنوب تقسیم و با قرعه کشی منطقه شمال انتخاب شد. از بین ۲۳ محله نواحی ۱ و ۲ آن، ۴ محله ازگل، اراج، نیاوران و باغ فردوس و از هر خانه سلامت ۸۸ زن و در مجموع بر اساس نرم افزار سمپل پاور ۳۵۰ زن انتخاب شد. سپس پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ ۱۹۸۹، دلبستگی بزرگسالان کولینز و رید ۱۹۹۰و هیجان خواهی زاکرمن ۱۹۷۸ توسط آن­ها تکمیل و داده ها با استفاده از معادلات ساختاری اسمارت پلاس تحلیل شد. نتایج در سطح ۹۹ درصد اطمینان نشان داد که الگوی ساختاری می تواند رضایت زناشویی را بر اساس سبک دلبستگی (۶۲۴/۰=β) با نقش واسطه ای هیجان خواهی پیش بینی کند و از برازش مطلوبی برخوردار است. مسیر مستقیم سبک دلبستگی (۶۵۳/۰=β)، و هیجان خواهی (۵۹۴/۰=β) بر رضایت زناشویی معنادار و مسیر غیرمستقیم نشان داد که سبک دلبستگی (۵۳۲/۰=β) با نقش واسطه ای هیجان خواهی بر رضایت زناشویی شدت اثر مطلوبی داشته است.  برای انسجام و خلق رابطه زناشویی مطلوب، می­توان با شناخت هیجان­های هر یک از زوج­ها، نوع سبک دلبستگی و تقابل عناصر درون روانی آن­ها، روابط زوج ها را بهبود بخشید.

Keywords:

Marital satisfaction , attachment , excitement , رضایت زناشویی , دلبستگی , هیجان خواهی