بررسی شاخص های کیفیت نظام دانشگاهی برای استفاده در ارزیابی موسسات آموزشی

شرایط رقابتی در مقیاس جهانی روز به روز و با شتاب افزایش می یابد .زندگی عمیق تر از هر زمان دیگر بر دانایی مبتنی و توسعه ((دانش بنیان)) شرط بقا شده است.جوامع صنعتی در حال عبور به جوامع اطلاعاتی و یادگیرنده هستند.جامعه در حال گذار ایرانی در این بحبوبه جز با استقرار کیفیت در نظام علمی نمی تواند پس افتادگی خود را از صطح پیشرفتهای جهانی و منطقه ای رفع ورجوع کند.دانشگاهها عق منفصل جامعه هستند و انتظار می رود که نقش راهبردی توسعه مبتنی بر دانایی را ایفا کنند.لازمه این امر آن است که آنها بتوانند کیفیت عملکرد خود را رصد کنند و اعتبار خویش را به قضاوت عمومی برسانند و این کار با ارزیابی میسر می شود.بررسی شناخت دقیق و تعیین میزان کارایی و اثر بخشی نظام آموزشی کشور زمانی امکان پذیر است که اجزاء و خرده نظامهای تشکیل دهنده آن مورد تحلیل موشکافانه قرار گیرد.از جمله ابزراهایی که معمولاً به منظور ارزیابی کیفیت و عملکرد نظام آموزش عالی مورد استفاده قرار می گیرند، شاخصها هستند. شاخصها مسائل و مشکلات نظام آموزشی را از طریق جمع اوری مدارک روشن و عینی بیان می کنند و به عنوان مبنایی برای پاسخگو کردن نظام آموزشی به کار می رروند.علاوه بر این ، شاخصها می توانند برای کشف علل و عوامل ناکامیهای نظام به کار روند. این مقاله با هدف معرفی برخی شاخص های نشان دهنده پویایی کیفیت دانشگاهی برای استفاده در ارزیابی آموزش عالی تدوین گشته است.

Keywords:

شاخص , کیفیت دانشگاهی , ارزشیابی آموزشی