نقدی بر کتاب زندگی خوب: یک پارچه سازی فلسفه و روان شناسی به روزی

فیلسوفان همواره نظریه هایی درباره چیستی به روزی به دست داده اند، اما از روان شناسی غافل بوده اند و روان شناسان نیز در بحث های خود از به روزی هیچ نظریه ای درباره چیستی آن در اختیار نداشته اند. مایکل بیشاپ در کتاب زندگی خوب: یک پارچه سازی فلسفه و روان شناسی به روزی می کوشد تا این دو حوزه ظاهرا از هم جدا را با یک دیگر و تحت رویکردی جامع متصل سازد و حاصل نیز تقریر چهارچوب نویی برای فهم زندگی خوب و به روزی است. این چهارچوب نظریه شبکه ای است، شبکه ای خودکفا و خودبسنده از احساسات و عواطف مثبت، نگرش های مثبت، ویژگی های مثبت، دستاوردهای مثبت، و تعامل سازنده و کام یاب با جهان که چهارچوبی علی و معلولی فراهم می آورد. مقاله کنونی به طور خاص، با تاکید بر رویکرد جامع نویسنده و نظریه ای شبکه ای علی، کتاب را معرفی می کند. درانتها نیز به طور خاص نکاتی انتقادی را درمورد روش شناسی نویسنده و نیز محتوای نظریه شبکه ای وارد می سازد که بیش تر به مسئله اعتبار هنجارگذارانه این نظریه در قیاس با سایر نظریه های درباره به روزی مربوط می شود.

Keywords:

به روزی , فلسفه , روان شناسی مثبت نگر , رویکرد جامع , نظریه ای شبکه ای