بررسی و نقد کتاب فی الادب الاندلسی

سرزمین اندلس (اسپانیای کنونی)، با طبیعتی سرزنده و زیبا، ادیبان بزرگی را در دامان خود پرورده است؛ همانانی که میراث ادبیات عربی را در زمینه های گوناگون از فرهنگ، تمدن، شعر، ادب، حکمت، زهد، و تصوف پربارتر کرده اند. سرزمینی که نماد شوق و اشتیاق به وطن و سرزمین مادری است. ازاینرو، بزرگان و سردمداران شعر و ادب آن دیار به تقلید و پیروی از شاعران و ادیبان مشرق زمین همت گماشتند و آثاری گران بها از خود به جای گذاشتند که هر متفکری را به اندیشه وامی دارد و، ازآن جاکه ادبیات از محیط تاثیر می پذیرد و فرمانروایان آن دیار نیز از مسلمانان بودند، رنگ وبوی اسلامی به خود می گیرد و مدایح نبوی و رسائل نبوی و شعر جهاد و استقامت رونق خاصی پیدا می کند. بنابراین، لازم است در ادبیات و تاریخ این دوره مهم غور شود و قدمی هرچند کوچک در این میدان برداشته شود. نگارنده مقاله به دنبال آن است تا کتاب فی الادب الاندلسی را نقد و تنقیح و تصحیح و نکات قوت و ضعف آن را بررسی کند؛ به امید آن که در هرچه پربارترشدن کتاب قدمی برداشته شود.

Keywords:

ادبیات میانه , اندلس , شعر , محمد رضوان الدایه , موشح , نقد