نقش میانجی طراحواره های ناسازگار اولیه بین سبک های دلبستگی و دشواری در تنظمی هیجان زوجین در دوران کرونا

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی طرحواره های ناسازگار اولیه در رابطه بین سبک های دلبستگی و تنظیم هیجانی در زوجین بوده است. روش پژوهش همبستگی با استفاده از تحلیل مسیر بود. جامعه آماری کلیه زوجین ۲۵ تا ۴۵ سال ساکن در منطقه ۱۶ (نازی آباد) شهر تهران بود که تعداد ۲۰۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده های پژوهش به وسیله فرم کوتاه پرس شنامه طرحواره های ناسازگار اویله یانگ (۱۹۹۹)، پرسش نامه سبک های دلبستگی بزرگسالان (هازن و شیور، ۱۹۸۸) و پرسش نامه دشواری در تنظیم هیجانی (گراتز و رومر، ۲۰۰۴) جمع آوری شد و به وسیله آزمون تحلیل مسیر و با استفاده از نرم افزار لیزرل تجزیه و تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد سبک های دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا به صورت معناداری بر دشواری در تنظیم هیجانی تاثیر دارد (P<۰/۰۵). همین طور حوزه طرحواره ای بریدگی و طرد بر دشواری در تنظیم هیجانی تاثیر دارد و در رابطه بین سبک های دلبستگی با تنظیم هیجان نقش میانجی دارد (P<۰/۰۵). از یافته های پژوهش در جهت بکارگیری مدل های آموزشی مبتنی بر سبک های دلبستگی و طرحواره، برای بهبود تنظیم هیجان در زوجین بهره گرفت.

Keywords:

پاندمی کرونا , تنظیم هیجان , سبک دلسبتگی , طرحواره ناسازگار اولیه