بررسی و تحلیل شاخص های عدالت در سکونتگاه های حوزه خلیج فارس با تاکید بر خدمات شهری استان سیستان و بلوچستان

دستیابی به عدالت فضایی در توزیع خدمات عمومی شهر از جمله برخورداری از خدمات حمل و نقل، انبار داری و ... یکی از اهدافمهم برنامه ریزان شهری است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روششناسی توصیفی تحلیل میباشد که به بررسی ارائه الگوییساختاری راهبردی برای توسعه خدمات عمومی شهری از منظر عدالت فضایی پرداخته است. برای بررسی روند کار در این راه ابتدا شاخص-هایی برای این کار استخراج گردید. در گام اول با استفاده از نرم افزار ArcGis و از طریق روابط موجود در این نرمافزار ابتدا وضعیت پراکندگی شاخص های خدمات عمومی در این استان با استفاده از ابزار Hot Sport و همچنین با استفاده از مدل رگرسیون وزنی جغرافیایی GWR به بررسی رابطه بین پراکنش جمعیت و توزیع خدمات عمومی در این استان کویری پرداخته شد در ادامه نیز به ارائه الگوی راهبردیبرای توسعه خدمات عمومی از طریق مدل پشتیبانی تصمیم (SDSS) پرداخته شد . نتایج حاکی از آن بود که وضعیت دسترسی به خدمات عمومی شهری در این استان نامناسب است و شهرستان زاهدان با مرکزیت سیاسی قوی بهترین وضعیت را داراست از جمله مهمترین نتایجکاربردی این پژوهش میتوان به تولید نرم افزار توزیع بودجه اشاره کرد.

Keywords:

الگوی ساختاری , خدمات عمومی , عدالت فضایی , سیستان و بلوچستان , dematle