بررسی شیوه ی تحلیل شبکه ی هم نشینی کلیدواژه ها با تکیه بر غزل های عطار

بازشناسی و دریافت ویژگی های گوناگون متون مختلف ادبی که همواره از گذشته های دور تاکنون مورد توجه پژوهشگران و دوست داران ادب بوده است در دهه های اخیر به یاری اخذ شیوه های متعدد پژوهشی با رویکردهای گوناگون علمی، چهره ی حقیقی آثار را بیش از گذشته برای خوانندگان آشکار ساخته است. در این میان بررسی های سبک شناسانه ی محققان از بین شیوه های گوناگون پژوهشی بیشترین سهم را در شناسایی آثار داشته و کلمات به عنوان نبض تپنده ی زبان، عنصر اصلی همه ی این شیوه های پژوهشی بوده است. در این مقاله نیز با تکیه بر غزلیات عطار به شناخت و معرفی شیوه ی تحلیلی بررسی شبکه ی هم نشینی کلیدواژه ها پرداخته می شود. در این روش پربسامدترین کلمه یا کلمات یک اثر ادبی در سطوح گوناگون تحلیلی اعم از واژگان، ترکیبات و فعل ها شرح و مورد بررسی قرار داده می شود و برای شفاف سازی برخی از توضیحات به نمونه هایی از غزل های عطار نیز اشاره می گردد. پیمایش دقیق آثار و پرهیز از ایراد نتایج کلی، تحلیل آثار از هر دو جنبه ی زبان و معناشناسی، شکل گیری فهرستی از مهم ترین لغات و ترکیبات یک اثر و شناخت ویژگی های سخن گوینده و نیز بهره گیری از نتایج بررسی سطوح گوناگون تحلیل در سایر تحقیقات با رویکردهای گوناگون علمی، از جمله ره یافت های به کارگیری این شیوه از تحقیق است.

Keywords:

کلمه , هم نشینی , کلیدواژه , غزل , عطار