«فنا» در نگاه عطار نیشابوری
Publish place: Persian Language and Literature، Vol: 12، Issue: 5
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 176
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PERSI-12-5_002
تاریخ نمایه سازی: 19 آذر 1400
Abstract:
فنا مفهومی بنیادی و مهم در عرفان ایرانی- اسلامی و به نوعی محور اصلی مباحث عرفانی به شمار می رود. فنا در لغت به معنی نابودی و نیست شدن است، اما در وادی عرفان، تعریفی دیگر به خود گرفته است. نیستانگاری خویش (فنا) برای رسیدن به حقیقت (بقا) آن چیزی است که در متون صوفیانه از این اصطلاح دانسته می شود. یکی از عارفان برجسته که در این زمینه مباحث موجزی را شرح و بسط داده، عطار نیشابوری است. بسامد بالای این واژه در اندیشه او، نشان از اهمیت فنا در منظومه فکری عطار دارد. به این اعتبار، در پژوهش پیش رو، بر سبیل توصیف و تحلیل رویکردهای عطار به این مقوله بررسی خواهد شد. به نظر می رسد عطار که خود به مرتبه فنا رسیده است، بقای حقیقی را در فانی شدن می داند و عقیده دارد که چنین انسانی ارجمند است و به آرامش دو گیتی دست می یابد. افزون بر این، پیوندهایی که شاعر میان فنا و خرابات (خورآباد)، کمال، غرور، خموشی، فقر و دریا پدید آورده، بسیار درخور توجه است
Keywords:
Authors
مهدی نوروز
استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور
رضا جلیلی
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :