پیش بینی رضایت زناشویی براساس بهزیستی روانی و سبک زندگی در مادران کودکان استثنایی

هدف پژوهش حاضر پیش بینی رضایت زناشویی بر اساس بهزیستی روانی و سبک زندگی در مادران کودکان استثنایی بود. در این مطالعه همبستگی، جامعه آماری شامل کلیه مادران کودکان استثنایی شهر بجنورد بودند که با روش نمونه گیری هدفمند ۲۲۰ نفر برگزیده شدند. ابزار شامل پرسشنامه های سبک زندگی میلر و اسمیت، رضایت زناشویی انریچ و پرسشنامه بهزیستی روانی ریف بودند.داده ها با ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تحلیل شدند. نتایج نشان داد بهزیستی روانی و سبک زندگی با رضایت زناشویی رابطه مثبت و معناداری داشتند. بهزیستی روانی و سبک زندگی ۴۵ درصد از واریانس مربوط به رضایت زناشویی مادران را پیش بینی کردند، که بهزیستی روانی سهم بیشتری در رضایت زناشویی مادران کودکان استثنایی داشت. با توجه به نتایج به نظر می رسد که رضایت زناشویی تحت تاثیر عوامل دیگر و اثرات تعاملی آنها نیز باشد.

Keywords:

بهزیستی روانی , سبک زندگی , رضایت زناشویی , مادران کودکان استثنائی