مقایسه از خود بیگانگی هنجاری، احساس ناتوانی و احساس انزوا در بیماران افسرده و عادی

هدف از تحقیق حاضر مقایسه از خود بیگانگی هنجاری، احساس ناتوانی و احساس انزوا در بیماران افسرده و عادی بود. روش پژوهش حاضر علی- مقایسه ای می باشد و جامعه آماری این پژوهش شامل بیماران افسرده و افراد عادی مراجعه کننده به کلینیک های درمانی در سطح شهر اردبیل در سال ۱۳۹۹-۱۴۰۰ میباشد. روش نمونه گیری این پژوهش به صورت دردسترس میباشد به این صورت که از بین بیماران افسرده به تعداد ۶۰ نفر انتخاب شده است و به همان میزان نیز از بین گروه افراد عادی انتخاب و به پرسشنامه ی مقیاس از خودبیگانگی، جواب دادند. نتایج - بدست آمده با استفاده از نرم افزار ۲۳ SPSS پردازش و با آزمون های تحلیل واریانس چند متغیره MANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت است. یافته های پژوهش نشان داد که از خود بیگانگی هنجاری، احساس ناتوانی واحساس انزوا در بیماران افسرده بیشتر از افراد عادی است در نتیجه میتوان بیان کرد از خود بیگانگی هنجاری، احساس ناتوانی و احساس انزوا در بیماران افسرده بیشتر از افراد عادی است و متفاوت است و میتوان با کاهش از خود بیگانگی روانی افراد افسرده باعث کاهش افسردگی این بیماران باشیم.

Keywords:

افسردگی , احساس ناتوانی , احساس انزوا , از خود بیگانگی روانی