اثر ۱۲ هفته تمرین استقامتی بر غلظت سرمی آدیپونکتین و رزیستین در دختران مبتلا به بلوغ زودرس مرکزی

بلوغ به روندی گفته میشود که طی آن تغییرات فیزیکی موجب تغییرات بدن کودک به شکل فرد بالغ با قابلیت تولید مثل می-شود. شروع بلوغ را با ترشح ضربانی هورمون آزاد کننده گنادوتروپین و افزایش ضربانی هورمون لوتئین کننده (LH) و هورمونتحریک کننده ی فولیکول (FSH) مرتبط می دانند. بلوغ طبیعی دختران سنین ۸ تا ۱۳ سالگی است. بلوغ زودرس به شروع بلوغ قبل از ۸ سالگی در دختر و قبل از ۹ سالگی در پسر گفته میشود. بلوغ زودرس به دو گروه عمده تقسیم میشود: بلوغ زودرسمرکزی و بلوغ زودرس محیطی. بلوغ زودرس عوارض جسمی و روانی برای افراد مبتلا ایجاد میکند. آدیپوکاین ها هورمون هاییهستند که عمدتا توسط بافت چربی سفید ساخته می شوند. آدیپونکتین و رزیستین از جمله آدیپوکاین هایی هستند که قادر بهتنظیم محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-گناد هستند. آدیپونکتین با توده ی چربی بدن رابطه ی معکوس دارد و خواص ضد التهاب داردو تولید میانجی های ضد التهابی را تحریک می کند. رزیستین در پاسخ به تحریک های التهابی مختلف ترشح می شود و سایتوکین-های پیش التهابی را القا می کند و از آنجاییکه یکی از علل ابتلا به بلوغ زودرس، افزایش التهاب می باشد؛ افزایش آدیپونکتین وکاهش رزیستین می تواند در جلوگیری از روند بلوغ مفید باشد. تغییرات آدیپونکتین و رزیستین به ترتیب ارتباط معنادار منفی ومثبت با تغییرات BMI دارد. بنابراین تغییرات BMI ناشی از تمرین استقامتی می تواند در تغییرات این آدیپوکاین ها موثر باشد.مطالعات بسیاری افزایش سطوح آدیپونکتین و کاهش سطوح رزیستین را بر اثر تمرینات استقامتی ثابت کردهاند. در پژوهش هارا۱۲ هفته تمرین هوازی در نوجوانان چاق میزان آدیپونکتین سرمی بهبود یافته است. ایتاهیسا ۱ و همکاران نشان دادند فعالیت ورزشیباعث کاهش سطوح رزیستین می شود.