اثر آموزش مدیریت حافظه هیجانی بر واکنش به خاطرات ناخوانده در افسردگی خفیف

هدف: خاطرات ناخوانده به بازیابی غیرارادی وقایع (معمولا) ناخوشایند گذشته گفته می شود. پژوهشها نشان دادهاند که ارزیابی های منفی و راهبردهای مدیریتی ناکارآمد این بازیابیها با افسردگی ارتباط دارد. از اهداف اصلی برنامه آموزشی مدیریت حافظه هیجانی  آموزش مهارت های سازگارانه مناسب با این بازیابیها است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزشی مدیریت حافظه هیجانی بر کاهش پریشانی ناشی از بازیابی خاطرات ناخوانده، ارزیابی های منفی، واکنش سرکوب، نشخوار فکری و واکنش تجزیهای این بازیابی ها انجام شد. روش: این پژوهش روی نمونهای از زنان ۲۵ تا ۳۵ ساله مراجعه­ کننده به فرهنگسرای معرفت صورت گرفت. ۱۱۲ نفر با نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسش­نامه ­های بک و پاسخ به ناخوانده ها را تکمیل کردند. از میان ۲۸ نفر دارای ملاک های ورود به پژوهش، ۲۴ نفر با پژوهشگر همکاری کردند. این ۲۴ نفر به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای داده شدند. پیش و پس از آموزش مدیریت حافظه هیجانی، هر دو گروه به پرسش­نامه ها پاسخ دادند. یافته ها: آموزش مدیریت حافظه هیجانی بر کاهش پریشانی مرتبط با بازیابی خاطرات ناخوانده، ارزیابی های منفی و واکنش سرکوب به بازیابی این خاطرات تاثیر داشت و پیگیری یک ماهه پایداری آن را تایید کرد.یافته های آماری اثر آموزش مدیریت حافظه هیجانی بر کاهش نشخوارفکری و واکنش تجزیهای را تایید نکرد. نتیجه گیری: با استفاده از برنامه آموزشی مدیریت حافظه هیجانی، می توان مهارت هایی را که به مقابله با افسردگی و پیشگیری از بازگشت آن به افراد کمک می­کند، آموزش داد. 

Keywords:

Depression , Emotional Memory , Intrusive Memories , Emotional Memory Management , افسردگی , حافظه هیجانی , خاطرات ناخوانده , مدیریت حافظه هیجانی