ارتباط سطح توجه ماندگار با پتانسیل های وابسته به رخداد مغزی

هدف: این پژوهش با هدف بررسی ارتباط میان سطح توجه ماندگار و پتانسیل­های وابسته به رخداد با استفاده از ویژگی های شکلی انجام شد. روش: برای سنجش سطح توجه ماندگار آزمون عملکرد پیوسته مورد استفاده قرار گرفت. سیگنال به وسیله دستگاه ثبت ۳۲ کاناله والتر و کلاه الکترود با ۱۹ کانال ثبت شد. برای استخراج پتانسیل­های وابسته به رخداد، میانگین سیگنال های هر دسته از تحریکات که نسبت به وقوع تحریک از نظر زمانی قفل شده اند، محاسبه گردید. ۴۰۰ ویژگی شکلی پتانسیل­های وابسته به رخداد در ۵۱ سوژه محاسبه و همبستگی پیرسون میان این ویژگی­ها و نتایج آزمون عملکرد پیوسته بررسی شد. یافته ها: در تمامی سوژه ها قله ۳p روی تحریک هدف (X) نسبت به غیر هدف به وضوح دیده شد. محاسبه همبستگی نشان داد که ۳۳ ویژگی از ویژگی های شکلی استخراج شده ارتباط معناداری با سطح توجه ماندگار دارند. نتیجه گیری: نتایج کیفی حاصل، براساس الگوی ادبال، با تحقیقات قبلی در مورد تولید مولفه ۳pمطابقت داشت. بیشتر ویژگی­های دارای ارتباط معنادار با نتیجه آزمون عملکرد پیوسته، مربوط به دامنه و روی پتانسیل­های وابسته به رخداد نسبی بودند. در مجموع، نتایج بیانگر رابطه مناسب بین آزمون عملکرد و پارامترهایی از سیگنال مغزی در بسیاری از نواحی سر می باشد  که از آن می توان برای ارزیابی سطح توجه ماندگار استفاده کرد. 

Keywords:

Continuous Performance Test , Event Related Potential , Sustained Attention , Morphological Features , آزمون عملکرد پیوسته , پتانسیل وابسته به رخداد , توجه ماندگار , ویژگی های شکلی