نیهیلیسم: از انکار تا واقعیت

بسیاری از آسیب ها و جرایم اجتماعی، نشان از وجود پدیده ای دارد که گرچه کمتر مورد مداقه قرار می گیرد، اما به مثابه عامل زیرین و بنیادین عمل می کند. آن پدیده ی مخرب، روحیه و منش نیهیلیستی است. در نیهیلیسم معنای زندگی، هستی، خود، حیات و بسیاری از وقایع از دست می رود و فرد در برهوت بی معنایی و سرگشتگی و حیرانی می ماند. نیهیلیسم واجد چهره های مختلفی است. بروز و ظهور آن در قالب های رفتاری و کنش فردی و اجتماعی، گاه به انحاء متضاد، نمایان می شود. افسردگی و بی تفاوتی از سویی و پرخاشگری و شورشگری علیه وضع موجود از سوی دیگر، از نیهیلیسم نشات می گیرد. برخی از شقوق مختلف نیهیلیسم عبارتند از: نیهیلیسم معرفت شناختی، وجودی، فرا-اخلاقی، سیاسی و ... همچنین علل جامعه شناختی، روان شناختی و تحولات ارزشی در بروز انواع نیهیلیسم مدخلیت دارند. برای مقابله با نیهیلیسم، انواعی از شیوه ها خلق و تجربه شده است. برخی از این شیوه ها با دین و اخلاق و کرامت انسانی سازگار نیست و برخی دیگر، صرفا پاک کردن صورت مسئله است

Keywords:

نیهیلیسم , بی معنایی , پوچی , امید و ناامیدی , بیگانگی از خود , موقعیت مرزی و رنج