بررسی استیگما (انگ اجتماعی) نسبت به حاملین ویروسHIV در کارآموزان و کارورزان رشته پزشکی

Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 212

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JMMC-17-3_004

تاریخ نمایه سازی: 26 آذر 1400

Abstract:

پیش زمینه: استیگما (انگ اجتماعی) پدیده ای فردی یا اجتماعی است که موجب گوشه گیری فرد بیمار از جامعه و یا ترس جامعه از فرد بیمار می شود. دانستن راههای ابتلا به ویروس HIV موجب ایجاد استیگما نسبت به افراد مبتلا شده است. دراین مطالعه تلاش نمودیم استیگمای دانشجویان دوره بالینی پزشکی (کارآموزی و کارورزی) را نسبت به حاملین ویروس HIV  بررسی نماییم. روش ها: برای بررسی استیگما از پرسشنامه استیگما مرتبط با ایدز، طراحی شده توسط Mahendra و همکاران که پایایی و روایی آن ثابت گردیده، استفاده شد. سوالات پس از ترجمه و ملاحظه انطباق فرهنگی، با نظر خبرگان تایید و توسط ۱۹نفر از دانشجویان مقطع بالینی پزشکی که بخش بیماریهای عفونی را گذرانده و دارای اطلاعات علمی قابل قبول در رابطه با HIV بودند پاسخدهی شدند. یافته ها: ۸۴% افراد جامعه موردبررسی در هنگام تماس با بزاق فرد آلوده به ویروس HIV دچار فوبیا می شدند. به علاوه، ۶۹% افراد عنوان کردندکه از فروشگاهی که فروشنده مبتلا به عفونت با ویروس باشد خرید نمی کنند. ۴۷% از پاسخ دهندگان عنوان کردند که اگر برروی تخت بیمارستان، بیماری آلوده به ویروس HIV باشد، مراقبت از وی را کاهش داده یا وی را به اتاق ایزوله منتقل می کنند. همچنین، ۱۱% از افراد ذکر نمودند درصورت ابتلا همسرشان به عفونت با ویروس HIV، وی را ترک می کنند. نتیجه گیری: بالابودن قضاوت منفی و تبعیض در دانشجویان پزشکی در این مطالعه نشان دهنده سطح پایین آموزش در حوزه عوامل اجتماعی موثر بر بیماری ها می باشد. مهمترین عامل کاهش استیگما، آموزش می باشد، بنابراین،  توصیه می شود آموزش های لازم برای کاهش این مسئله به دانشجویان پزشکی ارائه شود.

Keywords:

ویروس نقص ایمنی انسانی , ایران , انگ اجتماعی , دانشجویان پزشکی

Authors

فرشید عابدی

دانشیار گروه بیماریهای عفونی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

محمدرضا اکبری

دانشجوی پزشکی، بیمارستان امام رضا (ع)، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

سید مصطفی منزوی

مرکز تحقیقات اعتیاد، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران. سازمان نظام پزشکی مشهد، مشهد، ایران