تولید دوکوزاهگزانوئیک اسید توسط سویه بومی آئورانتیوکیتریوم در تخمیر خوراک دهی شده

مقدمه: دوکوزاهگزانوئیک اسید، اسیدچرب غیراشباع با چندین پیوند دوگانه است که نقش مهمی در جلوگیری از بیماری های قلبی و عروقی دارد. آغازیان ترائوستوکیترید خصوصا سویه های آئورانتیوکیتریوم یکی از تولیدکننده های اصلی این اسیدچرب امگا ۳ هستند. افزایش بیومس، روغن و محتویات دوکوزاهگزانوئیک اسید در سویه آئورانتیوکیتریوم ازطریق خوراک دهی گلوکز یا گلیسرول در سیستم تخمیری ۳ لیتری از اهداف اصلی تحقیق است. مواد و روشها: سویه بومی آئورانتیوکیتریوم qe-۴ (KR۰۹۱۹۱۴.۱) برای تولید دوکوزاهگزانوئیک استفاده شد. گلیسرول و گلوکز به عنوان منبع کربن در محیط کشت استفاده شدند. رشد سلولی، تولید روغن و دوکوزاهگزانوئیک اسید در سویه آئورانتیوکیتریوم در شرایط کشت خوراک دهی شده در فرمانتور ۳ لیتری مطالعه شدند. نتایج: نتایج نشان دادند نسبت کربن به نیتروژن برابر با ۵/۱ و محیط کشت شامل ۳۰ گرم بر لیتر گلیسرول، ۱۰ گرم بر لیتر پپتون و ۱۰ گرم بر لیتر عصاره مخمر، سویه بومی آئورانتیوکیتریوم به ترتیب ۲/۳۰، ۸/۸ و ۷/۱ گرم بر لیتر بیومس، روغن و دوکوزاهگزانوئیک اسید تولید کرده است. همچنین، این سویه در نسبت کربن به نیتروژن برابر با ۲ و محیط کشت شامل ۴۰ گرم بر لیتر گلوکز، ۲۰ گرم بر لیتر سدیم گلوتامات و ۶ گرم بر لیتر عصاره مخمر به ترتیب ۶/۲۷، ۵/۱۲ و ۴۵/۱ گرم بر لیتر بیومس، روغن و دوکوزاهگزانوئیک اسید تولید کرده است. میزان اکسیژن محلول کمتر از ۳ درصد اشباع برای تولید دوکوزاهگزانوئیک اسید مناسب بود. بحث و نتیجهگیری: در طول فرایند تخمیر، میزان اکسیژن محلول و نسبت کربن به نیتروژن، فاکتورهای حیاتی اند که بر تولید دوکوزاهگزانوئیک اسید تاثیر می گذارند. این نتایج نشان دادند سویه بومی آئورانتیوکیتریوم در حضور گلیسرول نسبت به گلوکز، کارآیی بهتری در تولید دوکوزاهگزانوئیک اسید دارد.

Keywords:

آئورانتیوکیتریوم , دوکوزاهگزانوئیک اسید , اکسیژن محلول , کشت خوراک دهی شده , تخمیر