تحلیل اثرات گردشگری سلامت در ارتقای ظرفیت های اقتصادی فضاهای روستایی، مطالعه موردی: شهرستان مشگین شهر

اهداف:گردشگری سلامت به­عنوان یکی از مهمترین منابع اقتصادی در محل جاذبه­ها می­تواند نقش مهمی در ایجاد اشتغال، درآمد، کاهش فقر، محرومیت و ارتقای رفاه اجتماعی در سطح ملی، منطقه­ای و محلی داشته و نقشی موثری در توسعه اجتماعی-اقتصادی به­طور عام و مناطق روستایی به­طور خاص ایفا نماید. هدف از تحقیق حاضر بررسی و تحلیل اثرات توسعه گردشگری سلامت در ارتقای ظرفیت­های اقتصادی در سکونتگاه­های روستایی است.روش: تحقیق حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی تحلیلی است. برای گردآوری داده­ها و اطلاعات از مطالعات اسنادی و پیمایش میدانی استفاده شده است. قلمرو مکانی سکونتگاه­های روستایی شهرستان مشگین شهر است. جامعه آماری تحقیق را ۱۹۸ نفر از خبرگان و آگاهان محلی و مسئولان و کارشناسان سازمان میراث فرهنگی، صنایع­دستی و گردشگری شهرستان مشگین­شهر و همچنین دهیاران و شوراهای اسلامی روستاهای دارای پتانسیل گردشگری سلامت تشکیل می­دهند. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون­های تی­تک نمونه­ای، فریدمن، همبستگی و تحلیل­مسیر استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد، توسعه گردشگری سلامت (آبگرم­ها و چشمه­های معدنی) در شهرستان مشگین شهر بیشترین اثرکلی را در شاخص سرمایه­گذاری با میزان (۲۷۱/۰) و شاخص اشتغال با میزان اثر کلی ۱۱۹/۰ و کمترین اثر کلی را در افزایش تولیدات روستایی با میزان (۳۳۹/۰-) داشته است.نتیجه گیری: وجود مجتمع­های آبگرم و چشمه­های معدنی در شهرستان موجب جاری شدن سرمایه­های مختلف بومی و غیربومی در این مکان­ها شده و زمینه را برای افزایش درآمدها و اشتغال پایدار روستاییان فراهم ساخته و حضور گردشگران موجب بهبود زیرساخت­ها، افزایش تولیدات و ایجاد زمینه­های شغلی غیرکشاورزی شده است.