رابطه بین ساز و کارهای راهبری شرکت و ارزشیابی شرکت

در یک نگاه کلی نظام راهبری شرکتی، شامل ترتیبات حقوقی، فرهنگی و نهادی می شود که سمت و سوی حرکت و عملکردشرکت ها را تعیین میکنند. به بیان دیگر، نظام راهبری شرکتی شامل همه ساز و کارها و قیودی است که این اطمینان را فراهممی کند که دارایی های شرکت به صورت کارا و در جهت منافع تامین کنندگان وجوه نقد مدیریت می شود و مانع استفاده نامناسبمنابع توسط مدیران و دیگر گروه ها در شرکت می شود. استقرار یک نظام راهبری شرکتی موثر و کارا باعث می گردد منافع مدیرانو مالکان در یک راستا قرار گیرد، عملکرد عملیاتی شرکت بهبود یابد و شرکت ها رشد و گسترش یابند. هدف این پژوهش بررسیرابطه بین سازوکارهای راهبری شرکت و ارزشیابی شرکت است. در راستای هدف پژوهش، پنج فرضیه تدوین شد. جهت آزموناین پنج فرضیه با استفاده از روش حذف سامانمند، نمونه ای متشکل از ۱۰۵ شرکت از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراقبهادار تهران در بین سال های ۱۳۹۰ لغایت ۱۳۹۸ انتخاب گردید. برای تجزیه و تحلیل دادها و آزمون فرضیه ها از مدل های رگرسیونچند متغیره به روش دادهای ترکیبی استفاده شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که بین اندازه هیئت مدیره، درصد مالکیتسهامداران عمده، درصد مالکیت سهامداران نهادی، مدیران غیرموظف در هیئت مدیره و ارزش شرکت رابطه مثبت و معنی داریوجود دارد. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که بین اهرم مالی و ارزش شرکت رابطه منفی و معنی داری وجود دارد.

Keywords:

ارزش شرکت , اندازه هیئت مدیره , سهامداران عمده , سهامداران نهادی , اهرم مالی , مدیران غیرموظف