بررسی اثر اتمسفر اصلاح شده و دمای نگهداری بر ویژگی های کیفی توت فرنگی بسته بندی شده در فیلم پلی اتیلنی

توت فرنگی به دلیل حساسیت فراوان به عوامل قارچی عمر انباری بسیار کوتاهی دارد. کاربرد ترکیبات شیمیاییمصنوعی ضدقارچی به منظور افزایش ماندگاری این میوه نگرانی های فراوانی به دنبال داشته است. به همین دلیل، استفاده ازروش های ایمن برای کنترل فساد و حفظ کیفیت میوه توت فرنگی در زمان نگهداری در انبار ضروری است. در این تحقیق تیمارهای توت فرنگی در فیلم پلی اتیلنی حاوی درصدهای مختلف گاز دی اکسید کربن/ نیتروژن (۳۵/۶۵، ۲۵/۷۵، ۱۵/۸۵) بسته بندی شدند. نمونه شاهد تیمار توت فرنگی بسته بندی شده در پلی اتیلن بدون اتمسفر اصلاح شده بود. پس از بسته بندی تمامی تیمارهای توت فرنگی در دو دمای صفر و ۱۵˚C نگهداری شدند. آزمون های شامل آزمون های شمارش کپک، اندازه گیری میزان مواد جامد محلول، سفتی بافت، میزان اسیدآسکوربیک، میزان آنتوسیانین و ارزیابی حسی برایتوت فرنگی های بسته بندی شده، طی نه روز نگهداری روی تیمارها انجام شد. نتایج نشان داد میزان آنتوسیانین، آسکوربیکاسید و سفتی بافت، در کلیه تیمارها طی ۹ روز نگهداری به صورت معنی داری (p≤۰/۰۵) کاهش یافت، ولی روند این کاهش در تیمارهایی که در اتمسفر اصلاح شده با غلظت بالاتر گاز دی اکسیدکربن بسته بندی و در دمای پایین تر نگهداری شدهبودند، ملایم تر بود. با توجه به اینکه بالاترین میزان آنتوسیانین، آسکوربیک اسید و سفتی بافت در نمونه های توت فرنگینگهداری شده در اتمسفر کنترل شده با ۸۵ درصد گاز دی اکسید کربن و ۱۵ درصد نیتروژن و دمای صفر ˚C مشاهده شد، بنابراین تیمار مذکور به عنوان تیمار برتر از نظر خواص کیفی و تغذیه ای توت فرنگی پس از ۹ روز نگهداری انتخاب شد.

Keywords:

آنتوسیانین , اتمسفر اصلاح شده , اسید آسکوربیک , توتفرنگی , فیلم پلی اتیلنی