تحلیلی از ماهیت ملائکه با عنایت به دو مولفه خلق و امر در قرآن با تا کید بر آرای تفسیری علامه طباطبایی

در هستی شناسی قرآنی، جهان منحصر به موجودات محسوس نیست. قرآن علاوه بر موجوداتمادی، از موجوداتی نام می برد که ما توانایی درک حسی آ نها را نداریم. دسته ای از این موجوداتملائکه هستند. در قرآن کریم سخن صریحی درباره ماهیت و چیستی فرشتگان نیامده است. آن چهمسلم است این است که فرشتگان ماهیتی متفاوت با انسان و دیگر مخلوقات ذی شعور دارند. امادر چیستی ماهیت آنها، اختلاف نظر وجود دارد. صرف نظر از این اختلاف دیدگاه می توان ماهیتاین موجودات را با رویکردی دیگر از منظر انتساب مشتقات خلق و امر به آن ها در آیات قرآن موردبررسی قرار داد و با تکیه بر کاربردهای قرآنی به نتایج نوینی دست یافت. برداشت اولیه و متبادراز آیات قرآن، از هر دو وجهه خلقی و امری برای ملائکه حکایت می کند. خداوند در آیات متعدد ازمخلوق بودن ملائکه و تعلق آنها به عالم خلق سخن می گوید. در عین حال آ نها صورتی ملکوتی واز جنس امر الاهی نیز دارند. آیات قرآن بر تعلق ملائکه به عالم امر سخن می گویند. با عنایت به ایندو، در این نوشتار، به بررسی آرای علامه طباطبایی در باب ماهیت شناسی ملائکه با روش تحلیلمحتوا پرداخته شد. از نظر ایشان، ملائکه موجوداتی فرامادی هستند و به عالم خلق تعلق ندارند.

Keywords:

ملائکه , عالم خلق , عالم امر , علامه طباطبایی , قرآن