بررسی زمینه های همگرایی ایران و ترکمنستان

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 184

This Paper With 23 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_POLIR-2-4_006

تاریخ نمایه سازی: 28 آذر 1400

Abstract:

با فروپاشی شوروی و استقلال کشورهای مشترک المنافع، ایران به یکی از کانون های اصلی ارتباط بااین کشورها بدل گردید. ایران در شرایط فعلی محل پیوند جمهوری های آسیای مرکزی با آب هایآزاد خلیج فارس و مناسب ترین مسیر ارتباط زمینی با قفقاز و ترکیه است. پیوستگی سرزمینی، نیازهایژئوپلیتیک و جایگاه ایران به عنوان پل ارتباطی و محدودیت های مرزهای آبی و محصور بودنترکمنستان زمینه های همکار مناسبی بین دو کشور ایران و ترکمنستان را به وجود آورده است. همچنینبرای ایران، ترکمنستان دروازه دسترسی به آسیای مرکزی محسوب می گردد. با اعلام استقلالترکمنستان، جمهوری اسلامی ایران جزء نخستین کشورهایی بود که ترکمنستان را به رسمیت شناخته واقدام به تاسیس سفارت در پایتخت این کشور نمود. سابقه تاریخی دو کشور از بستر مشترک بیش ازهزارساله برخورداراست.این مقاله به روش تحلیلی توصیفی و گردآوری شده به روش کتابخانه ای به دنبال پاسخ به این پرسشاست که زمینه های همکاری ایران و ترکمنستان چیست؟ یافته های پژوهش نشان می دهد که با در نظرگرفتن سابقه تاریخی و همسایگی دو کشور ایران و ترکمنستان می توانند در حوزه های فرهنگی،اقتصادی و امنیتی با یکدیگر همکاری داشته و همگرایی شکل بگیرد.

Authors

علیرضا کوهکن

استادیار روابط بین الملل دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

یوسف مومنی فرد

کارشناس ارشد روابط بین الملل دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران