رابطه مهارت های ارتباطی و خودپنداری تحصیلی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید مدرس سنندج در سال ۹۷-۹۶

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه مهارت های ارتباطی (سازگاری اجتماعی) و خودپنداره تحصیلی در دانشجویان فرهنگیان پردیس شهید مدرس سنندج در سال ۹۷- ۹۶ بود. طرح پژوهش در زمره پژوهش های توصیفی و از نوع همبستگی بود. بدین منظور از بین جامعه ی آماری دانشجویان دانشگاه فرهنگیان ۱۲۵ نفر از دانشجویان علوم تربیتی به عنوان نمونه ی آماری با روش تصادفی خوشه ای انتخاب شد. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش، مقیاس خودپنداره راجرز (۱۹۵۷) و پرسشنامه ی سنجش سازگاری بل (۱۹۶۱) بود که همه ی افراد نمونه به آن پاسخ دادند. برای بررسی فرضیه پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد و تحلیل انجام گردید. نتایج نشان داد که رابطه بین خودپنداره و سازگاری اجتماعی یک رابطه تصادفی نبوده و یک رابطه بر اساس واقعیت است. درنتیجه فرضیه پژوهش تایید شده است. و بین مهارت های ارتباطی و خودپنداره تحصیلی در دانشجویان علوم تربیتی رابطه مثبت وجود دارد.

Keywords:

خودپنداره تحصیلی , مهارت های ارتباطی , سازگاری اجتماعی , دانشجویان علوم تربیتی