نابرابری جنسیتی در ایران

نابرابری جنسیتی از مسایلی است که از گذشته دور همواره با بشر بوده است و فقط در شرایط زمانی ومکانی و برحسب فرهنگ هر جامعه نوع نابرابری ها فرق کرده است. خانواده به عنوان نخستین نهادی کهفرد در آن چشم می گشاید، اعم از اینکه خانواده به کشورهای توسعه یافته یا درحال توسعه تعلق داشته باشدمهترین عامل در انتقال تبعیض جنسیتی است، زیرا کودک به دلیل خالی بودن ذهنش در سال های اولیهزندگی و همچنین ارتباط تنگاتنگش با افراد خانواده به ویژه مادر، بسیار تحت تاثیر اندیشه ها و باورهای او(مادر) قرار می گیرد. نابرابری جنسیتی در امکان دسترسی به فرصت های گوناگون اقتصادی، اجتماعی وسیاسی یکی از چالش های مهم در کشورهای خاورمیانه همچنین ایران است. نابرابری جنسیتی یک ویژگیغالب در کشورهای درحال توسعه است. نابرابری جنسیتی با اشکال مختلف و به صورت نابرابری درآمدی، نابرابری در دستیابی به فرصت ها، نابرابری آموزشی، نابرابری در دسترسی به اشتغال رسمی،موقعیت های مدیریتی و سیاسی و بالاخره نابرابری در قدرت چانه زنی در درون خانواده ظاهر می شود.برابری میان مرد و زن، مبنای کنوانسیون رفع همه اشکال تبعیض میان زن و مرد از شعارهای جذابی است کهریشه آن را باید در دیدگاهی جستجو کرد که به برابری جنسیتی مرد و زن معتقد است. گزارش سال ۲۰۱۶مجمع جهانی اقتصاد نشان می دهد پر شدن شکاف کامل بین زنان و مردان به آهستگی پیش می رود. افزونبر آن ایران یکی از ضعیف ترین رتبه ها را در میان ۱۴۴ کشور مورد بررسی در جهان دارد. در این پژوهشبه نابرابری جنسیتی میان زنان و مردان ایران در زمینه های اقتصادی، سیاسی و آموزشی می پردازیم.

Keywords:

نابرابری جنسیتی , چالش , ایران , فرصت ها , اشتغال