بررسی جرم شناس یزیستی و ویژگی های بیولوژیک مجرمین از منظر متون فقهی

امروزه شاخه های جرم شناسی گونه های گسترده ای را به خود اختصاص داده است. یکی از شیوه هایجرم شناسی بر پایه جرم شناسی زیستی یا بیولوژیک بنا گردیده، در این نوع از جرم شناسی سعی می شود باتاکید بر ویژگی های وراثتی، جسمی و روحی، متوجه اختلالاتی شد که باعث می شود فرد نسبت بهبزهکاری تمایل داشته باشد. از سوی دیگر در متون دینی شاهد نظریاتی هستیم که افراد را بر مبنای وراثتیا ویژگی های زیستی مورد تدقیق قرار داده است. در این مقاله با بررسی موضوع فوق و با استفاده از روشتحقیق توصیفی تحلیلی بر مبنای ابزارهای تحقیقات کتابخانه ای به بررسی تاثیر ویژگی های زیستی باهدف تطبیق آن با جرم شناسی از منظر متون دینی پرداختیم. باید گفت که در متون دینی توصیفاتی همچوناندام درشت و یا قامت بلند به برخی از اقوامی که مورد غضب الهی واقع شده اند نسبت داده شده است. ازسوی دیگر حسن جمال و یا صورت زیبا در نتیجه اعمال خیر به افراد نسبت داده شده است. لیکن به نظرمی رسد این توصیفات بیشتر در جنبه روحانی قضیه تاکید داشته اند و به دست دهنده ملاک خاصی که قابلتطبیق با معیارهای نوین جرم شناسی باشد قابل برداشت از آنها نیست.

Keywords:

جرم , گناه , عوامل زیستی , وراثت (ژنتیک)