جایگاه شروط بنایی در فقه و قانون مدنی ایران

شرط یکی از مسائل مهم در عقود است که متعاقدین نسبت به ایجاد آن در عقد مخیر می باشند. از آنجا کهشرط امری است که در آینده حادث خواهد شد، ذکر آن در عقد یا ضمن عقد جای بحث دارد. اگر اینشروط قبل از عقد یا ضمن عقد مورد نظر طرفین باشند، آیا الزام به آن برای طرفین واجب است یا خیر؟یکی از اقسام این شروط، شرط های ابتدایی است که بین لازمالوفا بودن یا نبودن آن بین فقها اختلاف نظروجود دارد. مشهور فقهای امامیه این شروط را لازمالوفا نمی دانند زیرا معتقدند که شرط بایستی در ضمنعقد باشد تا آن را لازمالاجرا یا لازمالوفا دانست. به همین دلیل این شرط را باطل می دانند. اما برخلاف اینقول مشهور، قانون مدنی ایران با پیروی از نظر اقلیت فقها این شرط را نافذ دانسته و وفای به آن را واجب ولازم می داند.

Keywords:

شروط بنایی , فقه , قانون مدنی , ایران , ضمن عقد