بررسی کاهش آلودگی استافیلوکوکوس اورئوس در گوشت گاو با استفاده از روش پرتو دهی

گوشت از پرمصرف ترین مواد غذایی در جوامع کنونی شناخته شده است. غنی بودن از لحاظ منابع پروتئینی و مواد معدنی محیط مناسبی را جهت رشد و تکثیر میکروارگانیسم های عامل فساد و مسمومیت فراهم آورده است و سبب شده تا گوشت در زمره فسادپذیرترین ماده غذایی قرار گیرد. در میان آلودگی های میکروبی منتقله از غذا، استافیلوکوکوس اورئوس که یک کوکسی گرم مثبت و بی هوازی اختیاری است بعنوان یکی از علل مهم مسمومیت های غذایی شناخته شده و بدلیل توانایی رشد در شرایط مختلف از طیف وسیعی از مواد غذایی از جمله گوشت قابل جدا شدن است. این باکتری با تولید انتروتوکسین در منابع غذایی چون گوشت باعث مسمومیت غذایی استافیلوکوکی می شود. بنابراین کنترل میکروبی گوشت از لحاظ سلامت انسان و ارتقاء سطح کیفی زندگی اهمیت دارد. پرتودهی یک فناوری سالم، موثر و نوین جهت نگهداری مواد غذایی جایگاه ویژه ای در صنعت غذا پیدا کرده است. در مطالعه پیش رو اثر پرتو الکترونی بر زنده مانی استافیلوکوکوس اورئوس در نمونه گوشت گاو مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور ۱۸۰ نمونه گوشت گاو جهت اطمینان از عدم رشد میکروبی و آلودگی، با دوز استریل ۲۰ کیلوگری، پرتودهی شد و سویه استاندارد استافیلوکوکوس اورئوس (۲۲۹۲۲ATCC) به نمونه ها تلقیح گردید. نمونه های گوشت گاو با دوز های ۱، ۳ و ۵ کیلوگری پرتودهی شدند. جهت بررسی تاثیر گذاری دوز های اشعه پرتودهی شده در روزهای ۱، ۳، ۵ و ۷ آزمون های میکروبی بر روی نمونه های گوشت گاو طبق استاندارد میکروبی شماره ۱-۶۸۰۶ انجام شد. میانگین تعداد استافیلوکوکوس اورئوس در نمونه های گوشت گاو بین دوز ۱ و ۲ با گروه شاهد تفاوت آماری معنی داری وجود داشت (>۰.۰۵P). در مورد میانگین تعداد باکتری استافیلوکوکوس اورئوس در نمونه های گوشت گاو بین دوز های مختلف در روزهای ۱و ۲ تفاوت آماری معنی داری مشاهده شد (>۰.۰۵P). با استفاده از نتایج این مطالعه در مورد کاربرد پرتو الکترونی در کاهش و یا حذف پاتوژن های غذا زاد، می توان با انتخاب دوز موثر؛ گامی موثر در جهت بهبود سلامت میکروبی گوشت گاو در حد مطلوب و نیز افزایش مدت زمان ماندگاری آن برداشت.

Keywords:

استافیلوکوکوس اورئوس , پرتو الکترونی , گوشت گاو