تاثیر روش تدریس معکوس بر خلاقیت و انگیزش دانش آموزان پایه هشتم در درس کار و فناوری

هدف پژوهش حاضر تاثیر روش تدریس معکوس بر خلاقیت و انگیزش دانش آموزان پایه هشتم در درس کار و فناوری می باشد.روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح، پیشآزمون، پسآزمون باگروه کنترل و آزمایش میباشد. جامعه آماری شامل کلیه دانش-آموزان کلاس هشتم شهر فارسان درسال تحصیلی ۹۷-۹۶ می باشد که در دوگروه آزمایش و کنترل به تعداد ۲۰ نفر می باشند. نمونه گیری به روش تصادفی مبتنی بر هدف انجام شد. برای جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه انگیزش پیشرفتهرمنس استفاده شد. براساس آزمون تحلیل کواریانس اجرا شده سطح معنی داری محاسبه شده کوچکتر از ۰/۰۱ می باشد لذافرض صفر رد و فرض تحقیق مبنی بر اثربخشی متغیر مستقل مورد تائید میباشد و بین پیش آزمون و پس آزمون در گروهآزمایش تفاوت وجود دارد. لذا روش تدریس معکوس در درس کار و فناوری موجب ایجاد انگیزه پیشرفت و خلاقیت در دانش-آموزان پایه هشتم می شود. پژوهش حاضر نشان میدهد که تاثیر آموزش معکوس مثبت بوده بنابراین میتوان گفت کهآموزش معکوس به عنوان رویکردی نو در ارائه محیط یادگیری آزاد، منعطف و برای هر کس در هر زمان و هر مکان امکان پذیرخواهد بود.

Keywords:

روش تدریس معکوس , خلاقیت و انگیزش , دانش آموزان , درس کار و فناوری