جلوه های مینی مالیستی حکایت های تذکره الاولیا عطار

کمینه گرایی در ادبیات جهان جنبش نوپدیدی است که با سرعت و شتاب قابل توجه، هواداران بسیاری یافته است. بارزترینویژگی این ژانر ادبی، تاکید بر فشردگی و ایجاز در عین سادگی است. در ادبیات سنتی ایران، طرز بیان مبتنی بر اطناب یاماکسی مالیسم رواج فراوان دارد، اما در کنار آن آثار ادبی ما مشحون از حکایت ها، داستان های کوتاه و داستانک ها است وبسیاری از نویسندگان و شاعران، اندرزها و تجربیات ارزنده خود را در حجم فشرده و در شکل های مختلفی چون کلمات قصار،ضرب المثل، لطیفه و حکایت های کوتاه اخلاقی و عرفانی در لابه لای متون فارسی ماندگار ساخته اند. پژوهش حاضر با توجه بهاهمیت جریان مینی مالیسم، ضمن ذکر مهمترین ویژگی ها و علل پیدایش آن، سعی دارد به شباهت های جنبش مینی مالیستیبا ادب موجز سنتی فارسی بپردازد و چون فرم و ساختار بسیاری از حکایت ها و جملات کوتاه تذکره الاولیای عطار با ویژگی هایجریان مینی مالیستی مدرن منطبق است، حکایت ها و داستانک های این اثر را از منظر مینی مالیسم واکاوی نماید.

Keywords:

تذکره الاولیا , مینی مالیسم , حکایت , ایجاز