قدرت بر تسلیم و آثار حقوقی حاکم بر فقدان آن، حین العقد و بعد العقد

تسلیم واژه ای عربی می باشد که از لحاظ لغوی به معنای گردن نهادن، رضایت دادن،سلام گفتن، واگذارکردن، سبردن و تحویل دادن میباشد. همچنین این واژه به معنای اعطای چیزی به کسی نیز می باشددهخدا، ۱۳۳۷ ،ج ۴،ص ۵۸۹۱).معادل واژه تسلیم در زبان انگلیسی، کلمه (delievery) می باشد. این کلمه در معانی تسلیم، تحویل و واگذاری استعمال گردیده است (رمضانی نوری، ۱۳۷۶، کورنو، ۱۹۹۸، صر ۴۶۹).مفهوم اصطلاحی تسلیم چندان از معانی لغوی آن دور نمی باشد. در تعریف اصطلاحی بی، بیان گردیدهاست که "تسلیم در عقد معوض عبارت است از اینکه یکی از طرفین دیگری را بر مالی که به او منتقلکرده است، مستولی نماید و به تعبیر دیگر عبارت است از تمکین یک طرف از تصرف یا قرار دادن موردمعامله در اختیار طرف دیگر" (جعفری لنگرودی، ۱۳۷۲ ،ص ۱۵۳).ماده ۳۶۷ قانون مدنی ایران میگوید تصمیم "تسلیم عبارت است از دادن مبیع به تصرف مشتری، به نحویکه متمکن از انحاء تصرفات و انتفاعات باشد، و قبض عبارت است از استیلاء مشتری برمبیع ". به موجبماده ۳۶۹ قانون مدنی ایران (تسلیم به اختلاف مربوط به کیفیات مختلفه است و باید به نحوی باشد که عرفاآن را تسلیم گویند).از مفاد این دو چنین برمی آید که دادن و گرفتن مبیع و یا تسلیم و تسلم آن فعل واحد میباشد که به اعتبارفروشنده تسلیم و به اعتبار خریدار قبض یا تسلم نامیده میشود. بنابراین تسلیم دو جنبه گوناگون یکحقیقت می باشد.

Keywords:

تسلیم , رضایت دادن