نقش و اهمیت مدل سازی توزیع گونه ای (SDM) در حفاظت از تنوع زیستی

با افزایش تهدیدات و کاهش مناطق مطلوب زیستگاهی برای گونه های جانوری و گیاهی در روی کره زمین تعیین مناطق مطلوب برای بقای گونه ها ارزش بالایی پیدا نمود. از طرفی توسعه روش های مدل سازی انقلابی در افزایش دانش بوم شناسی مخصوصا ماکرو اکولوژی به وجود آورد. مدل سازی توزیع گونه ای یکی از مدل های مورد استفاده در این بخش می باشد، که این مدل­ها اغلب برای پیش­بینی توزیع جغرافیایی یک گونه به­ جای مطالعه ویژگی­ های توزیع گونه در فضای محیط­زیستی (نیچ) استفاده می ­شوند. SDM در حال حاضر به­ طور گسترده­ای در سراسر اکوسیستم­ های خشکی، آب شیرین و در عرصه­ های دریایی استفاده می ­شود. فراتر از پیش­بینی توزیع گونه، این مدل­ ها تبدیل به یک ابزار مهم تصمیم ­گیری برای انواع برنامه­ های کاربردی جغرافیای­زیستی، مانند مطالعه اثرات تغییرات اقلیمی، شناسایی مناطق حفاظتی بالقوه، تعیین مکان ­های بالقوه برای پراکنش گونه ­های حساس و مهاجم و نقشه ­برداری گسترش بیماری­ های خطرناک به­ طور گسترده­ ای به­ کار گرفته می­ شود.

نقش و اهمیت مدل سازی توزیع گونه ای (SDM) در حفاظت از تنوع زیستی Keywords:

آشیان بوم شناختی , گونه , مطلوبیت زیستگاه , محیط زیست