کاربرد مدل MPSIAC و GIS در برآورد میزان فرسایش: مثالی از حوضه آبریز سرغایه – سرنیش جنوب مشهد
Publish place: Applied Sedimentology، Vol: 1، Issue: 1
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 173
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PSJBA-1-1_007
تاریخ نمایه سازی: 2 دی 1400
Abstract:
فرسایش خاک و رسوبزایی در حوضههای آبریز یکی از مشکلات بزرگ اکثر کشورهای جهان (از جمله ایران) محسوب میشود. هدف این پژوهش برآورد تولید رسوب و شدت فرسایش با استفاده از روش GIS و مدل اصلاح شده پسیاک در حوضه آبریز سرغایه - سرنیش با مساحت ۶۵۴/۷۰ کیلومتر مربع واقع در جنوب مشهد انجام شده است. واحدهای سنگی منطقه شامل افیولیت ملانژهای کرتاسه شمال تربت حیدریه، کنگلومرا، ماسهسنگ، شیل، مارن و ژیپس ترشیاری است. نتایج نشان میدهد که ۸/۱۴% (معادل ۶۵/۱۰۴۵ هکتار) از کل مساحت حوضه آبریز در رده V (رسوبزایی خیلی زیاد)، و ۲/۸۵% (معادل ۷۵/۶۰۱۹ هکتار) در رده IV (رسوبزایی زیاد) و ۵۱/۰% (۴۳/۳۶ هکتار) در رده III (رسوبزایی متوسط) قرار میگیرند. میانگین تولید رسوب بر اساس این مدل به ترتیب ۹۱/۹، ۹۱/۵ و ۱۲/۳ تن در هکتار محاسبه گردید. انواع اشکال فرسایشی موجود در منطقه به ترتیب اهمیت شامل فرسایشهای آبراههای، شیاری، سطحی، واریزهای، خندقی و کناری است.
Keywords:
Authors