جایگاه گرجی ها و ارامنه در دوره شاه عباس اول صفوی

عصر حاکمیت شاه عباس یکم، اوج قدرت خاندان صفوی می باشد که در حقیقت کیاست و سیاستمداری شاه عباس موجب این اقتدار بود. شاه عباس به خوبی ا ز نقش اقوام و طوای ف مختلف در توسعه ایران و اقتصاد و آبادانی آن آگاهی داشت و درصدد برآمد با حمایت از این اقوام . گاها با تهدید وتطمیع، از یک سو به شکوفایی و توسعه تجارت داخلی و خارجی ایران کمک کند و از سوی دیگر بدین وسیله، با ایجاد ارتباط مثبت دولت مرکز ی با ایلا ت و عشایر و اقوا م مختلف ، در جهت ضربه زدن به دولت های مخاصم گام برداشت . پژوهش حاضر با استفاده از روش مطالعه کتابخانه ای و رویکرد تاریخی، در پی آن است تا به این پرسش پاسخ دهد که دو گروه قومی گرجی ها و ارامنه، در دوره شاه عباس اول صفوی دارای چه جایگاهی بودند؟ در پاسخ به پرسش مطرح شده باید گفت به نظر می رسد به کارگیری مثبت پتانسیل این اقوام در عرصه سیاسی و تجاری، موجب رشد و توسعه اقتصادی ایران در عصر شاه عباس اول شد و این دو گروه توانستند جایگاه و مناصب بالایی را در ایران عهد صفو ی از آن خود کنند.

Keywords:

ایران , صفویه , گرجیان , ارامنه , شاه عباس اول