بررسی تاثیر ورزش تفریحی بر اضطراب وافسردگی بیماران پمفیگوس ولگاریس( کار آزمایی بالینی تصادفی در دوره کرونا)

مقدمه : پمفیگوس ولگاریس بیماریتاولیپوستی ومخاطی مزمن ،آزار دهنده با منشاء خود ایمنی بوده و اثرات روانی ناخوشایندی را برفرد میگذارد که اضطراب وافسردگی ازجمله شایعترین آنهاست. از طرفی فعالیت ورزشی اوقات فراغت بعنوان یک روش بدون عارضه ومفید در درمان اضطراب و افسردگی در تحقیقات مطرح شده است. هدف: در این مطالعه هدف بررسی تاثیر فعالیت ورزشی اوقات فراغت بر افسردگی و اضطراب بیماران پمفیگوس میباشد. روش:۷۶ بیمار پمفیگوس ولگاریس وارد مطالعه گردیده و بصورت تصادفی به دو گروه مساوی شاهد ومداخله تقسیم شدند. پرسشنامههای اضطراب وافسردگی بیمارستانی HADS به همراه اطلاعات دموگرافیک، طبی و فردی توسط بیماران تکمیل گردید. مداخله تجربی، شامل فعالیت ورزشی اوقات فراغت به صورت پیاده روی در پارک بمدت ۶۰ دقیقه ،هر هفته سه جلسه و بصورت یک روز در میان به طول۸ هفته اجرا شد. یافته ها:فعالیتهای ورزشی اوقات فراغت باعث کاهش معنیدار اضطراب بیماران گروه مداخله در مقایسه با گروه شاهد پس از ۸ هفته شد (۶.۹۲±۴.۷ vs ۹.۳۱±۴.۹۷, P-value=۰.۰۳) ولی بر روی سطح افسردگی بین دو گروه تاثیرمعنی داری در طی دوره دو ماهه نداشت (۶.۰۳±۴.۶ vs ۷.۷۸±۴.۳, P-value=۰.۰۶۷) هرچنددر گروه مداخله تجربی نسبت به خود در طول زمان تغییرات معنی دار هم در اضطراب وافسردگی گزارش شده است(P-value<۰.۰۳وP-value<۰.۰۰۴) نتیجه گیری :انجام فعالیتهای ورزشی اوقات فراغت مانند ورزش تفریحی پیاده روی میتواند به عنوان یک روش مفید و بدون عارضه برای کاهش اضطراب بیماران پمفیگوس ولگاریس در کنار درمانهای دارویی توصیه شود گرچه ممکن است در طی این دوره دوماهه تاثیری بر میزان افسردگی نداشته باشد.

بررسی تاثیر ورزش تفریحی بر اضطراب وافسردگی بیماران پمفیگوس ولگاریس( کار آزمایی بالینی تصادفی در دوره کرونا) Keywords:

Recreational sport , Leisure time , Pemphigus vulgaris , Anxiety , Depression , Covid۱۹ , ورزش تفریحی , اوقات فراغت , پمفیگوس ولگاریس , اضطراب , افسردگی , کرونا