مقدمه: بارداری به قلب و سیستم گردش خون استرس وارد میکند. این استرس در زنانی که خود دچار مشکلات قلبی مانند افتادگی دریچه میترال هستند بیشتر میباشد. به نظر میرسد استرس و فشارهای روانی ناشی از آن در
زنان باردار مبتلا به افتادگی دریچه میترال، عوارض روانی و فیزیولوژیکی زیادی مانند کاهش بهزیستی روانشناختی،
افسردگی و تغییرات در میزان
قند خون به بار میآورد. با این وجود پژوهشها در این زمینه ضعیف است. از اینرو هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی ایمنسازی در مقابل استرس بر بهزیستی روانشناختی،
افسردگی و
قند خون در
زنان باردار مبتلا به افتادگی دریچه میترال بود.
روش کار: طرح پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون-پس آزمون-پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه ۱۰۷ زن باردار مبتلا به افتادگی دریچه میترال بودند که در سال ۱۳۹۸ به بیمارستان امام خمینی تهران مراجعه کردند. به منظور تشکیل دو گروه با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، ابتدا ۳۰ نفر انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه کنترل گروه بندی شدند. برنامه ایمنسازی در برابر استرس طی ۹ جلسه به صورت گروهی برای گروه آزمایش اجرا شد ولی گروه کنترل مداخلهای دریافت نکرد. بعد از اتمام جلسات، پسآزمون برای هر دو گروه اجرا شد و آزمون پیگیری نیز سه ماه بعد از پسآزمون اجرا شد. از پرسشنامه
بهزیستی روانشناختی ریف (۱۹۸۹) ، مقیاس
افسردگی بک و کلارک (۱۹۸۷) و گلوکومتر برای جمعآوری داده ها استفاده شد. دادههای پژوهش با استفاده از آزمون های اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ تحلیل شدند.
یافته ها: یافته ها نشان داد ایمنسازی در مقابل استرس در بهبود
بهزیستی روانشناختی و کاهش
افسردگی زنان باردار مبتلا به افتادگی دریچه میترال گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل تاثیر معنیداری داشته (۰۰۱/۰>p) و این تاثیر در مرحله پیگیری نیز باقی مانده است (۰۱/۰>p). دیگر یافتهها نشان داد ایمنسازی در مقابل استرس تاثیر معنیداری بر
قند خون ندارد و بین گروه آزمایش و کنترل در میزان
قند خون تفاوت معنیداری یافت نشد (۰۵/۰
زنان باردار مبتلا به افتادگی دریچه میترال، روانشناسان، مشاوران و متخصصان حوزه سلامت میتوانند از مداخله ایمنسازی در مقابل استرس به منظور بهبود بهزیستی روانشناختی و کاهش افسردگی آنها استفاده نمایند.